Emine Genç Şiirleri - Şair Emine Genç

Aşk; bazen bir sarı, düşen göz yaşı..
Yolda kayıp ettim, o hakiki yoldaşı.
Yalnızlık gel beri, ıssızlığı dolaşalım..
Alemleri seyr eyleyip, sonsuzluğa karışalım.

Gül benzimde solsa da, açışan güller..

I.
Merhaba yeryüzüm, merhaba gökyüzüm
Merhaba gülen, ağlayan yüzüm.

Aşkta kördüğüm, dost da gördüğüm.
Eylemsiz vedam, kurulmamış cümlem.

Bağzen sadece gitmek gerekir
Hiç bir şey demeden, ardında iz bırakmadan
Öylece, sessiz..
Kayboluşun da, bir hikayesi olmalı..
Yalnızlığa ve aşka adanmış, şiirler gibi.

İhtiyaç anında kimse yanında olmuyorsa, kendi başının çaresine bakıyorsun ve başının çaresine bakmayı öğrendiğin zaman artık kimseye ihtiyaç duymuyorsun.
Bir babam olsaydı eğer, yalnızlığı şakağından, çaresizliği tam alnının ortasından öperdim!


Sana her kırıldığımda, biraz da kısaltıyorum saçlarımı, sanırım yakında kel kalacağım.
Kimi ağlatır, kimi söyletirsin, kimi hayata bağlar, kimi hayattan söker alırsın.

vazgeçmek bazen kaderindir
konuşsan suç sayılır
sussan isyana teşfik
en iyisi gerçeği kabullenip
köşene çekilmektir.

ey!
gecelerin sağır ve dilsiz karanlıkları
duyuyor musunuz?
gök kubbe çatırdıyor
bulutlar delindi
sağanaklar boşalıyor

Mutluluk;
Benim sana hitap etmemdir
Cevap verebilecek kadar
Değer katmamdır
Bu ana ve sana

Acıyı sözlerinde,
Kederi gözlerinde buldum.
Ey yalnızlık!
Gel şimdi çöz bağlarımı.
Kokusunda ölümün
İnce beyaz bir gülüm.

-Yalnızlık ve keder-

Bir cam buğusunda, aydınlığımız.
Yürüyoruz ya! karanlığımızı bilerek en derinlere
ve nedense seviyoruz hüzünleri iç denizlerimizde.

Bir aşk için yapılabilecekler nelerdir, bunun bir listesi varmı bilmiyorum. Sanıyorum herkes aşkını yaşarken kendi bildikleri doğrultuda savaşını yapıyor ve mucadelesini veriyor. Ben savaşmayı seven biri değilim mücadele etmeyi unutalı uzun zaman oldu. Aşk için yapabileceğim tek şey var o da kanımın son damlasına kadar sevmek. Karşılık bulamıyorsam yada yeteri kadar sevilmiyorsam ki bunun bir ölçüsü varmı bilmiyorum. Mutlaka kendi eksikliğimdendir..diye düşünürüm hep. Bu yüzden içim hiç rahat olmaz. Gitmeye karar vermişse zaten gidecektir bana ona yol açmak düşer, engel olmak değil. Tabiiki gönül kalmasından yanadır ama belkide gitmesi gerekiyordur. Eğer biten duygularsa bahaneler bir işe yaramaz. Kendimi ecel köprüsüne assam da, giden asla geri gelmez.

Bazen insan isteyerek yada istemeyerek bazı hatalar yapabilir. Yaptığın şeyin iyi bir şey olduğunu sanabilirsin ama bu dışardan nasıl göründüğüne bağlıdır. Yani kaş yaparken göz çıkarabilirsin. Aslında insan sevgide ve duyguları yaşamakta özgür hissetmeli kendini. Burada nasıl davranmalıyım, şurada nasıl konuşmalıyım, keşke şunu yapmasaydım, keşke öyle demeseydim ler..varsa bir ilişkide bir şeyler yanlış demektir. Aşkda kontrol olmaz, kontrol varsa eğer baskı var demektir. Bu da aşkı yaşamana engeldir. Her an kaybetme korkusuyla yaşayamaz insan. Seven sevdiğinin hatalarınıda sever, onu olduğu gibi kabullenir. Yaptıklarında yanlışlar bulabiliyorsa zaten sevgisini sorgulamak gerekir. Seven sevdiğini yapamadıklarıyla değil, yapmaya çalıştıkları ve gayretiyle değerlendirir.
Hayatı ıskalama luksumuz yok evet ama kaçırdığımız ve yaşamak için geç kaldığımız o kadar çok şey var ki. Bunu anladığımız zaman işte sınır tanımıyoruz çünkü zaman daralmıştır artık. Herşeyi hızlı yaşamaya başlarız bir an da olsun bitsin isteriz ve bu isteklerimiz gerçekleşmeyince hayal kırıklığı yaşarız. Oysa sevgi emek ister güven ister ve belli bir süreçten geçer. Bu aşamalarda sevgiyi ve kendimizi yıpratırız sabır gösteremeyiz nedense.

Ayrılma vakti geldiğinde acılarımızla yeniden başbaşa kalırız. Kabullenmek istemeyiz bittiğini. Oysa hala içimizde taptazedir aşkın güneş çiçeği. Doyamadan gözlerine bakmaya, bir tek kelamına hasretken hala o sizi yanlızlığınıza terkedip gitmiştir çoktan. İşte tek sadık dostunuz olan yalnızlığınız yine yanı başınızda size bakmaktadır öyle mahsun, öyle boynu bükük. Endişeden büyümüş iri gözleriyle sizi kucaklamaya hazırdır, her zaman olduğu gibi. Zaten hep böyle olmamışmıdır geçmişte de. Hep birilerini seversin, bağlanırsın, alışırsın, onunla yepyeni bir dünya kurarsın kendine. Ve ne zaman biri gitmeye kalksa senden panıklersin, geri dönersin yalnızlığına. o orada hep seni bekler çünkü bilir bir gün ona döneceğini. Bir rafta duran kitapların kapağını açacağın günü bekler sabırsızlıkla. Sokaklar hasrettir ayak seslerine ve bekler hep kulağı sesde.