Emine Ersin Şiirleri - Şair Emine Ersin

Kapımı çalıp durma ölüm,
Açmam;
Ben ölecek adam değilim.

Alıştım bir kere gökyüzüne;
Bunca yıllık yoldaşımdır bulutlar.

İstemem
Tutma el üstünde!
Bırakacaksan yorulduğunda
Düşmek acıtır canımı
Yere her çarptığımda..

Olabildiğim kadar
Olurum.
Olabilecekleri
Oldururum.
Bir bakarım
Bir dururum

Meraktayım
Korkudayım
Ya terler hasta olursan
Ya çok yorulur da anlamazsan...
Bilirim bahar sarhoş eder seni
Sonra alerjin de var çiçek tozuna

Küsüm ağaçlara
Daldaki kuşlara
Güneşe küsüm bugün.
Parklara
Sokak aralarında misket yuvarlamalara
Komşunun saçımı okşamasına

Paylaşılmış adımlar
Gecenin karanlığında
Derken merhabama merhaba
Bir el çeker beni
Beşiktaş yokuşuna...
Caddelerde ışıklar

Acılardayım,
Sen o acılarda;
Bulut oldun, yağmur oldun, güneş oldun.
Gözlerimde, gözlerime yaş oldun.
Akmaya korktun belki tenimden
Kim bilir kor alevimden?

Bir pencere açsanız gökyüzüne
Ben süzülsem içinize
Bir renk getirsem
Bir ahenk başka biçimde.
Gine teraziniz kalsa dengede.
Bir pencere açabilseniz keşke

Yaşadığım en büyük aşkı
'Saçmaydı! ' deyip bir kıyıya atacağım.
Yüreğimde ince sızılar açmasına
Bir komünistin soğuk kalpliliğiyle
Karşı koyacağım.
Sırtımda kurşuni bir yelek

Bir gün bir resim çizmek istersem
Yağmur damlacıklarıyla dolu bir gökyüzü,
Bir deniz kenarı ve bir martının kanatlarında
Mutluluğu arayan bir kız çizeceğim.
Yürekten gelen mırıltılar
Gözyaşlarını saklarken bu kızın