Yutar da bunca seneyi.
Barındırır dedeyi, nineyi.
Tek özlemleri ziyaretçileri.
Tonton ve şekercik kendileri.
Her biri doludur, hayat tecrübesi.
Mutlu olmak insanın kendi elinde
Var ise dost gibi dost kalabilenleri
İşte o zaman geceler doğurur güzellikleri
Bak dostum kulak ver dinle;
Bir Nasihattir zannetme,
Büyük tecrübe emelin sesine!
Bir dostum bana dedi ki;
Olur musun Nilüfer Çiçeği?
Yeter ki sen iste canımın içi,
Değimli ki hepimiz Su Çiçeği.
Uyandım bak ben su perisi,
Hep şartları güç yaşadım, zorlandım
Zorlukları yendim, engeli aştım!
Merdiveni ağır ağır tırmandım
Yoruldum, düştüm de yılmadım, piştim.
Yıldırımlar, kasırgalar gördüm ben
Ben seni aramaz mı,
Senden hesap sormaz mıyım?
Sen de mutlu olamadın,
Ahım yerde kalır sandın.
Şunu bil ki;
Benden yıllarımı çaldın.
Bize o sevgili yeter
Başka ilham beklenir mi
Şiirler yazdırsın diye
Peri yolu gözlenir mi
Her daim yanar tüteriz
Baktığın pencerede;
Gördüğün camdan özge,
Nereye baktığın,
Ve de nasıl baktığın önemli.
Bazen gördüklerin ürkütür
Koca çınar
Dalları sarkıyor
Yaşlanmış.
Gelen geçen aşıklar
Sevdalarını mendille
Asıp medet umuyor
Yaratana kul olmak bir
Sana evdeş olmak iki
Bunları kim engeller ki
Harcanacak emek mi zor?
Seviyorum demek mi zor?
Geldi başa bir kere elbette çekilecek
Ekilen tohumlar zamansız biçilecek
Günahlarla sevaplar ortaya dökülecek
Can ise kerpetenle bedenden sökülecek
Bir yol düşün bunları dostunla iyi geçin
Hırsına kapılıp da zulümkâr olma kula
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!