kim demiş kader değişmez diye.
geçmişi maziye gömdüm, maziye!
eğer yaşam koşulacak bir etapsa,
ben de varım!
bu yarışta….
hodri meydan!
Hüzün dolu yüreğim,
Hazırladım kendimi.
Aç kurtlar kemiriyor,
Acıtıyor içimi
Ki, yaz dedim kendime,
Hayatın gerçeğini...
Gelir geçersin kapımın önünden
Tanrı selamı bile vermeden
Derdin varsa dinlerim, neşeliysen gülerim
Şarkı söyler,dans ederim sen istersen
Ben böyle gördüm büyüklerimden
Dost ta bilirim aşkta bilirim
Duvarlar örüldü üstüme
Ne eşim anladı, ne kardaş
Benim içimdeki beni! ! !
Dinlersen anlatırım sana arkadaş
Kurudu akmıyor gözümde yaş
Benim yaşadıklarımı yaşasa
Kestirme bir yol buldun işte
Kaçmak geldi aklına yine
Çözüm bu mu sence?
Senin sorunun ne biliyor musun?
Konuşamıyorsun benimle! !
Geç karşıma mertçe
Gidiyorum, çıkıyorum hayatından.
Hadi sevin bayramın olsun
Topla arkadaşlarını, kur sofranı
Kaldır kadehi, sür sefanı
Nerde diye sorarlarsa öldü dersin.
Çekemem seni bile, bile
Ters giden bir şeyler var.
Hayatımda olmadık.
Sevinçlerimi hüzne döndüren,
yaşama sevincimi öldüren,
Umutlarımı söndüren bir şeyler...
Mutsuzluk denilen illetten
Gülen yüzüm solar oldu
Bakan gözüm görmez oldu.
Gülüm senden ayrılalı.
Yatak bana mezar oldu!
Açıldı yaram durmaz kanıyor!
Kaçmak istiyorum bazen,
hayalini kurduğum uzak yerlere.
kim kızar, el ne der düşünmeden,
yaşamak için izinsizce.
koşmak istiyorum yağmurda.
Yağmurlu bir gün saatse üç buçuktu
Nefesim daraldı içim burkuldu
Ve bu zamansız veda
Beni ciğerden oydu.
Kim derdi ki böyle bitecek,
Kara tren aramıza girecek.!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!