Emel Manav Şiirleri - Şair Emel Manav

0

TAKİPÇİ

Emel Manav

Kafam dumanlı
Ateşim kırka vurdu.
Bedenim titriyor, kalbim çarpıyor.
Tenim bu gece seni istiyor
Be Allahsız, be kitapsız,
Neden bıraktın beni apansız!

Devamını Oku
Emel Manav

Kimsin,nesin,nerelisin sen
Evlimi yoksa bekarmısın sen
Gözüm baktı yüreğim aktı,
Kafam karıştı, aklım şaştı
Şıp sevdi değilim aslında
Bir görüşte aşka inanmam

Devamını Oku
Emel Manav

Hep kahır hep sitem,
Nedir bu aşka özlem,
Geç bulduk, tez kaybettik,
Ya bu hayata, yetişemedik.

Biz böyle olsun ister miydik?

Devamını Oku
Emel Manav

tahsil... hak getire
boyalı laflar da bilmem,
arama bende.
dümdüz yazarım
aklıma geleni sadece
alınmayın şair dostlarım,

Devamını Oku
Emel Manav

Yaşam ile ölüm arası,
Uzun ince bir çizgi.
Değişir hayat felsefesi
Kimi mutlu, huzurlu,.neşeli.
Kiminin kara bulutlar dolu tepesi.
Bir de yok derler dünyanın terazisi.

Devamını Oku
Emel Manav

Gece çöker can üstüne
Sinemde gözüm uyanır
Kaparım tendeki gözü
Aleme özüm uyanır

Hem kolum hem kanadım var

Devamını Oku
Emel Manav

Kimi tanıdımsa
Aşka soyunan
Gözleri ırmaktır,
Yüreği volkan,
Ve kafa karışık, ruh takıntılı.
Mutluluksa eğer bu halin adı,

Devamını Oku
Emel Manav

Bin kadın vardı içimde,
Belki bin hayatı kadının,
Yüzümdeki çizgilerde.

Bir omuzdu aradığım,
Yaslanıp ağlayacağım.

Devamını Oku
Emel Manav

İnci tanem, çiçek kokulu annem.
Nasıl özlüyorum seni bir bilsen.
Ne kokun, ne dokunuşun.
Aklımdan çıkmıyor annem
Değil burnumun; kalbimin
Direği sızlıyor!

Devamını Oku
Emel Manav

Yalan değil benzemen
Artık eski aşkıma.
Saçım ağırdı,dilim kurudu
Anlatmaktan bunu sana
Dokunma artık gönül yarama
Git kendine başka aşklar ara.

Devamını Oku