Elif Türk Şiirleri - Şair Elif Türk

g/azabından korkmadım hiç yaşattığın
yalnız ve s/ağır gecelerinin
ateşden yıldızlar biriktirdim uçlarında eteklerimin
Yamacıma şiirler ve şarkılar topladım usuldan
ve yorgunluktan huşu düştüğüm koynun da uyudum ninnilerimin

'ha Baba'

unutmadan

senin gözlerin mavi-miydi

Soyun kuruyor ey insanoğlu!
Sen hala indir me, kaf dağından burnunu
Ki görmeyesin halin nicedir...
Aman ha dur, bir yerlerin incinir!

'Vahşet kol geziyor insanları! '

ilim yolunda karsılaşmış
akıllı gecinen bir Deli ile
kendi halınde sır Veli
delinin canı sıkkın bıkmış
hayattan hatundan
iyi laf edermis ağzı

Deniz
Ve Sahil
Bulustular o gece
Gizlice
Raks ettiler
Gün agarana dek

kağıttan gemiler yüzdürdügüm
derelerde saklı çocukluğum
bütün pisliğine rağmen
çocukluğumuzla temizlediğimiz
şimdilerin çocuksuz ve pis dereleri

ya allah deyu kılıç kuşanan
rahmet deyip hakka ulaşan
sevda deyip yare yanaşan
deyin hele yiğitler nicedir

d/izim kanardı da
öperdin geçerdi ya
hani anne

şimdi
yüreğim kanıyor

kara toprak çoktan emmişti babasının kanını
duyama´dan evladının hayata ilk çığlığını
ne bilirdiki kadın daha dogma´dan baba´sız kaldıgını
ve babasının kara yasına doğdu kadın

dün gözlerinde
aşk´a yeniden doğan ben,
bugün sözlerinin çarmıhında,
kaç defa ölüyorum bir bilebilsen!