Elif Türk Şiirleri - Şair Elif Türk

Kac kisiyim ben?
Kac parcaya bölünebilir insan?

Ve kac cagi, kac vuslati birden yasar?
Ayni anda kac kizil sanci saplanir.
Zehri hancer misali seven yanima?

sen celladı olup
bencilliğinin darağacında astığında sevdanı
anladım ki sızlamaz sevdası olmayanın vicdanı
yırtıp sana dair yazdığım tüm defterleri kitapları
toplayıp yamacıma tüm yalnız yıldızları

patavatsızlıkla sahtekarlıklamı
karıştırılır oldu nedir
saçma gizemlere bulanıp geliyor
birileri bir yerlerden bir bir

ha bir de madem cesur bu kişiler

Hep mi yalnız bu millet
Hep mi mavi renginiz
Hep mi hüsran maziniz
Hep mi viran eviniz
Hep mi yağmurlu gününüz
Hep mi yaralı gönlünüz

Hep mi yalnız bu millet
Hep mi mavi renginiz
Hep mi hüsran maziniz
Hep mi viran eviniz
Hep mi yağmurlu gününüz
Hep mi yaralı gönlünüz

gittiğim gidebildiğim hiç bir yer de değildin
sahralaşmış gönül hane me s/er değildin
son hıçkırığa bürünmeden sesim git


ağustos sıcağı şiirler kalsın koynun da

Sabır eyleyim, sonum sabır diye;
Bu günden belli, ise ayrılık? ..
Yarını beklemek niye?


Davan görül´dü ya ayrılık!

Tek heceli soğuk
gülüşlerin ardından
sancılar saplanıyor
seven yanıma
hırçın kızgın yanımın
hesabı vurgun vurduruyor

Sen Sonbaharsın Kadın!

Yüreğinde Baharın bereketleri birikir.

Eylül de gel, be Kadın.

Şiirin Hikayesi

Bu şiir (üçlü Beyit) , Özleşim topluluğunun şiir, ölçü, konu, sanat, dil ve şekil anlayışına uygun olarak yazılmıştır.

Saygilar Elifleyin..