Elçin Gelir Şiirleri - Şair Elçin Gelir

Güneşin geceden yakasını sıyırıp doğmaya yüz tuttuğu bir gündü..
Sırtım kapıya dönük yatmaya başlamıştım,
geceleri eve gelmemeye başladığından beri..
gelişini sadece duyar olmuştum,ondan geldiğini görmemek için..
Yanıma uzanmıştın!
Onun kokusunu bile alamıyordum,aşırı dozda içki almıştın!

Sevdim..
Öyle bir sevdim ki..
Kırmızı kartla aşk dışı edilsem de..
Yedeklerde hep seni bekledim..

Hiçbir gece gözlerin kadar siyah değil..

Kim bilir kaç ülkede, kaç kişi yalanlarla ayakta uyuyor,
Kim bilir kaç kişi sıcacık yatağında...
Kim bilir kaç ülkede, kaç kişi karnını yalanlarla doyuruyor,
Kim bilir kaç kişi en eksiksiz sofralarda...
Sizin oralarda her saniye de kaç mermi sesiyle uykuya dalıyor çocuklar?
Kaç mermiyle karnı doyuyor ömrünüzün?

Aldatılışlarımın hepsi aynıydı..
kopyala yapıştır yapardın..
kendini savunuşlarının hepsi hazırdı, taslaklarından çalardın..

Hepsi birbirine benziyordu..
Tenin farklı koksa da, hep aynı kadın koynunda uyuyordu..

Sensizlikte sensiz kalmam gerekirken
Seninleyken sensiz kalmışlığım neden?
O’na gidişinle anne hayallerimi öldürürken sen,
Daha kaç kadında,
bir çocuğun doğma hayallerini elinden almıştın bilemeden?

sevmek her şeyi tüm çıplaklığıyla kabul etmekmiş!
bak karşımda duran çırılçıplak ihanetini bile
alabiliyorum koynuma..

yaşadığın yeri görebileceğim kadar yakındın bana..
ama gözlerimin gözlerinin içine bakamayacağı kadar da uzak..

Kaç bilinmeyenli denklemdi gidişin?
Kaç derecelik açıyla dönmüştün O’na geri?
Bir masal uydurmuştum kendime avuç içlerimde saklamıştım
Açtım baktım küf tutmuş adın..

Sana geldim..

Gitmeliyim!
İçine cin kaçmış gözlerimle seni çarpmadan,
Gitmeliyim!

Ağız alışkanlığı gibidir benim bağlılığım!
Ve benim öyle kuvvetlidir ki ezberim,

senden sonra kalanlara bakıyorum..
gittiğini sanırken belki de ilk kez ne kadar da yanılmışsın..
senden başka bir şey kalmamış bu evde..

gözlerin kalmış mesela duvar saatimin kenarında
inan ki akrep ve yelkovandan hızlı geçiriyor zamanı..

kaçıncı sınıfta öğrenmiştim bir insanın gözlerinde ki acıyı okumayı?
ve kaç tane diplomam vardı beni aldattığına dair?
yokluğun ölüm sevgili..varlığında hiçbir zaman ödül olmadı zaten..
ve bıraktığın acılar her gün yediğim yemek oldu üç öğün..

parmak uçlarından tanırdım seni..