El-gıyâs Şiiri - Kağızmanlı Cemal Hoca

Pîr-i Küfrevî’den olan pertev-i nûr-ı ezel
El-gıyâs, el-gıyâs, şâh-ı nûrân el-gıyâs

Cümle mücrimânesine, kıldı rehber, lemyezel
Dil-i vîrânımı ta‘mir eyle, aman el-gıyâs

Sende ey sultân-ı âlem ism-i bâki ‘abdisin
Kıl terahhum, ben zelîle eyle ihsân el-gıyâs

Sinnim altmış yedi oldu, erebilmem menzile
Beni yoldan aldı heyvah, nefs ü şeytan el-gıyâs

Ey nesimi seyri? kurban hastalar lokmanısın
Yaralı sineme nolur eyle derman el-gıyâs

İki gözüm akıtır yaş, gönlü mahzun bendeyim
Ağlarım güldür beni kahrola düşman el-gıyâs

Ya şeyhim? ya şeyhim? ben hakire kıl nazar
Bu sayede olam irşad, bulam devran el-gıyâs

Elli yıldır meftunum, feyzyab eyle beni
Leyl ü nehar eylediğim ah u figan el-gıyâs.

Ey cism ü cismi? enverisin, hidayet mâhısın
Yâ vesim yâ vesim? rûh-ı reyhan el-gıyâs

Kul Cemal’ın yüzü kara babınız bendesidir
Lutfunuzdan diler ihsan, sahib-isyan el-gıyâs