El Aç Şiiri - Sami Demirkol

Rahmet deryası boldur,
Sende gönlünü doldur.
El aç hep gecelerde,
Bekle, sen... bir gün olur.

İste, verecek elbet!
Yeter ki biraz sabret.
El aç hep seherlerde,
Yaradana secde et.

Gece varır sabaha,
Çok iste... daha, daha!
El aç, görür her yerde,
Gün doğmakta... bak, aha!

Vermek istemeseydi,
İstemeyi vermezdi.
El aç, düşersen derde,
Sevmese, "İste!" demezdi.

Samimi, aciz kulum;
Nasipse, bulur suyum.
El açsan kalkar perde,
Değişsin çirkin huyum.

– SAMİMİ