bir hüzün var içimde
nedensiz mi nedensiz
kalabalıklar içinde yalnızım
ve kimsesiz
bir sükût istiyorum
fırtınalar içinde
Serpilirdi gülüşün cihana
Ağlamaların kurşun
Yedek akçe gibi seni kıskandığıma bakma
Ülkende helva dağıtırdı sabahları güneş, annesiz çocuklara
Sen düşersin aklıma gecenin bittiği vakit
Bir sokak lambası kadar başıboş,
Bir kitabı dokuyan utangaç bir kalem,
Yanık bir türkü kadar yalnızım.
Yüreğinin ayracında hangi merhamet tutacak beni
Issız bir ova, yetim bir nehir
Köprünün başındaki masum bir çocuktu hayallerim
Biliyorum korkarsın karanlıktan,
O yüzden mi ışıkları açık bıraktın?
Bir veda etseydin diyorsun bana
Sonsuzluğa dalmadan
Bir helallik alsaydın
soruyorum duvarlara
yok diyorlar senin için
eşiklere, kapılara, bahçendeki saksılara
soruyorum yok diyorlar
arıyorum köşe bucak
kokluyorum kucak kucak
Yorgunum,
Bu gün her günkünden biraz daha yorgunum
Çocukluğumda kayboldu topacım ve çemberim
Benim öcümü kim alacak senden, ben nereden bileyim
Sinsi sindi bir fare
Kemirirken zamanı,
Gerçek yalan arası
Hokkabaz numarası,
İlkbahar yaz, sonbahar kış
Her yıl dört mevsim geçer,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!