Edip Cansever Şiirleri - Şair Edip Cansever

Bu boyle kimin gittigi? Sen dur ey!
Belki de ellerimiz mi? biraz ince, biraz da cok kelimeli!
Bu sanki niye durdugumuz mu? acikken sevisme bolgeleri
Ay, pencere, goz! Siz git ey!
Kim bilir neyi saldigimiz bu da, yalnizligimiz gel
Yirtici kuslari mi gozlerimizin, onlar mi bu suruylen

Bugün pazar eve kırmızılar taşıyorum
Amcamı arıyorum duvara bakıyor amcam
Duvarda ne var, ben de bakıyorum
Komşuları çağırıyorum onlar da bakıyor
Çağırsam önüne gelen duvara bakacak.

EPİSODE

Ya alkol olmasaydı. Bir uzun bardaklarımız vardı. Herkes
birbirinden artardı
Bulanık, bungun artardı
Kuru gök, kuru bir yağmur bırakırdı sesimize

Ev karanlık kap kaçak iğne üstünde
Karisi çocukları var mi yok mu belli değil
Masa iskemle ocak
Arama öyle şeyleri
Bir sofra bir yaygı
Bir sedir olsun yok mu

Bir adam kendi tiyatrosunda, tamam
Bir köpek sokak değiştirdi, korkak
İçi sut dolu bir lokanta, ve kapandı
Ben ağzıma geleni söyledim, öyle
Gene bir ağaç ottu, bu kaçıncı.

EPİSODE

Çünkü bu kahverengi akşam saatlerinde
Her şeyi en soğuk ölçülere vuruyoruz
Bir uzak han kavramına. Hanların
Rahmindeki bir yolcuya, bir semendere

Ester'in söyledikleridir
Yalnızlığına korku vurma

Ester'in söyledikleridir
Ve gelsin ve geçsin bütün sözlerim
Gelsin ve geçsin

Keklik kokar üç ili birden duyurur
Amasya Nevşehir Bursa
Bursa'da tanımıştım seni ben
Adini hep başka söylediler kime sordumsa.

Dağ tavşanı hemen irkilir

Sivridir ayaklari bastikca kati taslara
Kadinlar memelidir-Ya viski icelim ya bira
Hayatta olmayan masalar vardir ya
Tam iste onlar icinde bir masa
Mike ile Jim'e soyle bu gece kadinlara.

Dizlerinde kalırsın bir aksam vakti
Soluklarına uğrarsın, kısılmış gözlerine
Geçersin geçersin geçersin
Gökteki tek yıldızdan üşüyerek.

Görüyorsun değil mi