Edip Cansever Şiirleri - Şair Edip Cansever

Atlar atlar atlar
Gectiler penceremin onunden
Bugulu cam, bugulu cam, bugulu cam
Gectin penceremin onunden.

Attan, bugulu camdan, dusten..

Bir Suleyman gordum hicbir yani kimildamiyor
Oturmus bir iskemleye
Pek de oturmuslugu yok iskemle ayaksiz
O nasil sey, bu adam soyut mu ne
Baksan bir ilgisi var elleriyle
Uzamis uzamis uzamis dogrusu elleri

Adini funda oteli koy
Aklindan gelip gecen bir yazin
Ve aksam guneslerinde orda burda
Bir deniz kiyisinda, eski bir yikintida
Ince ince gezinen turuncu adamlarin.

Ben bu kadar degilim
Kislada olu bir zaman
Bir guzel at durdukca gider
Gittikce doner bir bir guzel at durdukca
Askerim, benim agzim kuslardan.

I.

Elleri el gibi kocaman
Beyazda bir nokta gibi kocaman
Kocaman boşluğun küçülttüğü her şey gibi
Biriyle kendini artırıyor durmadan

Dönelim
Döndürsün bizi
Kalbin akıp giden bulutlara benzeyen sesi
Yağmursuz bir yağmura açılmış kapılardan
Ve akılda kalan bir yokuştan
Ve yalnız çocuklara özgü o sonsuz sinema koltuklarından

Tokatli diyorlar ya da bir atin baslangici
Egilmis, sakin, ickiler aliyor kalabaliktan
Simdi o mor gozleri mor bir kadinla ilgili
Birazi namuslu iyi, birazi acikca perisan
Ya da bir kadin bir kadini oper gibi
Hicbirsey anlamiyor yasamaktan.

Golge dolasir geceyle esmerligin arasinda
-Bir an- bakislarin mavi denizle gok arasinda
Bir uyumsundur sen -yazlar gezinir kis gunlerinin icinde-
Sabahlari bir seyler noksandir, aksamlari
Noksanlardan olusan bir uzuncluk sende.

Benim yuzumde her seyler var
Uc dilim ekmek bunlardan biri
Annem bir tasa oturmus bunlardan biri
Sur dislarinda hafif bir eskici olur
Olur ya bir kendil olur biraz da elleri
Insan yalniz mi buna bir care dusunmeli.

Beni uykudan uyandırır uyandırmaz
Dünyanın bütün huyları yüzünde
Ben bunlardan birini seviyorum en çok
Sana bir nar kesip uzatıyor ya doğa
Tutsam tanelerini
Sevincin gözyaşları derdim buna.