Ecel sırrı Şiiri - İlyas Payas

Ecel sırrı

Bir sırdın aşikâr oldun ,
Ecel meğer sen neymişsin .
Perdeler ardında gizli sanırdım ,
Meydanlık yerdeymişsin.

Kimimiz çocuk, kimimiz yaşlı,
Bir solukla başlattın savaşı.
Ustura misali ince traşı,
Her nefeste biçen tırpan imişsin

Nasıl anlatam bilmem ki ,
Bir acayip huyun var .
Gözle görülmezsin, kokun yok.
Doymayan bir kuyun var.

Kimleri aldın kara toprak bağrına ,
Çıkarmıyım bilmem yarına .
Hiç acımazsın bu garip halime .
Boyarsın benide ölüm rengine.

Kiminin ki Şirin , kiminin ki leylaydı.
Dilimize dolanan bir kuru sevdaydı .
O gece ecel pusudaydı.
Sözüne sadık yâr ölüm senmişsin.