Duysal Danğal Şiirleri - Şair Duysal Danğal

Sevmeyi bile beceremedikten sonra
her şeyi sen bilsen ne fayda
dünya senin ekseninde dönüyor sanıyorsun ya
o da ayrı bir muamma...

Dokuz canlı mısın anlamadım ki, öldüre öldüre bitiremedim seni icimde..

Makyaj,hiç kimseye sendeki kadar yakışmazdı; çünkü hiç kimse doğallığındaki riyakarlığını senin gibi saklayamazdı...

Kafirlerin beş vakit secdeye durduğu biriyim ben
alkollü gözyaşlarımda abdest alınan...
İnanç ararken yanlış kıbleler bulan
hayırsever biriyim ben;
adayacak kalbim var dediğimde;
kalp nakli bekleyenlerin kapımı aşındırdığı..

Biliyorum okurken yorulacaksın ama,en uzun şiirimi yazdım sana; Özledim!

Kurbağayı belki prense döndürebilirsin; ama o prensin seni götüreceği yer,saray değil çamurdur.

Hayatta olmak yaşamak mıdır?
Yoksa yaşamına “hayat” katmak mıdır aslolan?
Kalbinin durması mıdır ölüm?
Yoksa yitirdiklerinle,
Yaşarken de ölür müsün?

Neden terkettin diyenlere,"kalp yetmezliği" vardı diyorum; yeterince sevemedi.. İşte bu yüzden "eski" sevgili..

Kalbindeki safları sıklaştırsan diyorum; boşluktan ne halt yediğini bilmiyorsun...

Kışın soğuğunda boncuk boncuk terlemediysen,yazın sıcağında biyerlerin donmadıysa,hiç bir şiirin ana teması olmamışsındır,yalnızsın arkadaş...