Duy Sesimi İzmir (memleket) Dıyalog

A:
"Dur, nereye? Henüz son sözümü söylemedim."

K:
"Tamam, söyle! Dinliyorum, söyle ve git. Hadi, söyle!"

A:
"Ben..."

K:
"E, sen?"

A:
"Şey..."

K:
"Bak, adam! Beni daha fazla oyalama, söyle. Gideceğim!"

E:
"Tamam, neyse... Git o zaman."

K:
"Bak, sinirleniyorum! Söyle ya, hem ‘söyleyeceğim’ diyorsun, hem susuyorsun. Hadi, işlerim var benim!"

E:
"Neyse, boş ver. Unuttum zaten. İstesem de söyleyemem artık."

K:
"Neyse, ben gidiyorum."

E:
"Dur!"

K:
"Ne oldu, hatırladın mı?"

E:
"Hayır."

K:
"O zaman neden duruyorum? Madem hatırlamadın."

E:
"Şey..."

K:
"Vallahi bak, sinirleniyorum!"

E:
"Tamam, tamam, git."

K:
"Ne, gideyim mi?"

E:
"Evet, git."

K:
"Hani seviyordun, hani aşıktın? Ne bu hemen 'git' demeler falan?"

E:
"E, gitmeyi isteyen sen değil misin? Madem bu kadar istiyorsun, git."

K:
"Peki, tamam. Demek hazırdın. Bak, ne de güzel kapıya koydun beni."

E:
"Hayır, sen gitmek istedin, ben de saygı duydum. Hepsi bu."

K:
"Hem, ikisi de aynı şey değil mi? Ne fark eder?"

E:
"Aklıma gelmişken... Sana son bir kez vermek istediğim bir şey var."

K:
"Ya saçmalama! Hem, hiçbir şeyini istemiyorum senin. Neyse, tamam, ver."

E:
"Al."

K:
"Ne bu? Hafif bir şey..."

E:
"Bak bakalım, ne? Hadi, aç avuçlarını."

K:
"Tamam, bakacağım. Verdiğin şeyi de çöpe atıp gideceğim."

E:
"Tamam, sen bir bak da, çöpe mi atarsın, saklar mısın, bilemem."

K:
"Ne, ne ya bu? Bu şey…"

E:
"Evet, bu, seninle konuştuğum için aile meclisinin kararıyla ayağımdan vurulup sakat kaldığım yaramın kabuğu."

K:
"Al şunu elimden! Utanıyorum, al lütfen."

E:
"Hadi, at çöpe. Atabilirsen..."
"O kabuk sende kalacak ve her baktığında seni bu kadar çok seven bir adamı terk ettiğin için vicdanın kanayacak. Ben, senin sevdan uğruna bir ayağımı feda ettim. Önemli değil, aşkım; gözümü, kulağımı, elimi, ayağımı da feda ederim. Çünkü ben seni gerçekten çok sevdim. Git şimdi, bırak hatıralar temiz kalsın."
"Neden kapatıyorsun kapıyı? Tamam, ağlama..."

K:
"Affet beni aşkım… Belki sevgini yüreğimden söküp atmayı düşündüm ama bu yarayı hafızamdan silemem. Bir daha deneyelim."

E:
"O zaman gel buraya, ponçiğim."

K:
"Gözlerini gözlerimden hiç ayırma adam. 'Kadınım' de yine bana."

E:
"Kadınım… Gözlerimin feri, kadınım. Hoş geldin."

K:
"Hoş buldum, erkeğim, hoş buldum."

E:
"Seni…"

K:
"Seviyorummm."

E:
"Ben de seni, kadın, ben de seni."

K:
"'Ben de seni' ne ya?"

E:
"Dinle, duy sesimi! İzmir, duy beni! Ben bu kadını çok seviyorum, çok!"
01.10.2024 16:27