Vurdular, uykuda düşü
Gökte kuşu
Yürekte umudu..
Gittiler hoyrat bir sessizlikle
Eşgali bilinmez suretleri,
İzi sürülemez gölgeleriyle
Gittiler meskun mahal kentlerden yoksul yürekleriyle
Taze körpecik cesetler bırakarak..
Ve and olsun ki,
Savurup yeryüzünden gökyüzüne yeniden rengarenk umudu
Ve unutup tıkanmış damarlarımızdaki kan pıhtılarını
Düşler kuracağız yine düşler
Saçları okşanmadan ölen çocuklar için yas tutan,
Avuçlarında gözyaşları biriktiren anneler için
Düşler kuracağız düşler
Havası barut
Toprağı kan
İnsanı ölüm kusan coğrafyada..
Düş kurmayı yasaklayan,
Ve ölümü kutsayıp,
genç ellere silah kuşatanların beyinlerine vurup zincirleri
Aydınların bilginlerin ellerinden söküp paslı kelepçeleri
Çocukların tertemiz gülüşlerine emanet edip tüm güzellikleri
İnadına düşler kuracağız...
4 Ağustos 2017
Erdal KaradağKayıt Tarihi : 20.2.2018 03:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!