Beyninde Vahiy taşırsan, beynin ağır gelir mizanda
Kaynamak zorunda kalmaz Cehennem denilen kazanda
Delikanlı çoban sürüsünü otlatıyormuş kırlarda
Açılmış kapının biri ardına kadar
Büyük kıtada
Gezmeye başlamış çoban ışıklar altında
Acıyarak bakmış
1.Mutlu Kimlik
Bir gece taptaze öpücükler yolladı Ülker
Mehtap geziniyordu yıkanmış ziyâlarda
Amisos Tepesi’nde yankılanıyordu sesi
1/Hicret Öncesi
İblîs avukatlık yapıyor günâh cehenneminde
Ayraç içinde veriliyor bu hazîn tehlike
Kibirler çakılıyor esrârlı çivi gibi
Câmekânlaşıyor cân cânânlarıyla
*********************Nîmetinin kadrini bilenlerden kıl Rabb'im
Hatâ yaptığın anda vicdânına koş hemen
Tartışmaya gerek yok lakabın kalır uyuz
bir yangın başladı gözlerimin ferinde
yandı çevremdeki sular kendi kendine
depremler devam ediyor zeminde
beni gözetmen atamışlar bir de
acılar şehrinin orta yerinde
İnsandı adın susmaya gelmezdi dilin
Sendeydi yarınlar gülücüklerdi gülün
Devrinde riyâ çok uyacak devleri bul
Kır zinciri tutmaz olacak yoksa belin
(Samsun-1991)
İndirdiler göklerden umutlarımı yere
Boş bir yıldızcık kümesi kaldı ellerimde
(Samsun-1992)
***************************Kimliğin lugatında şühedâdır gözlerin
Yaktı geçti cihânı Haşim’in karanfili
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!