uzaklarda kaldı şimdi gözlerin
hiç bir renk avutmuyor kalbimi
düşünüyorum da sen karşımdayken
gökkuşağının renkleri bile yetmezdi
şimdi hangi hayırsız bakıp da:
'ne güzel gözleri var.' diyor
Akıllıca davranıp hemen tanıyor hayatı
Lalelerden ders almış ya ayıklıyor bayatı
Ahla vahla işi yok,çoktan satmış yatı katı
Ermiş umut bahçesine unutmuş seyahatı
“Delirdin mi” demiş dünyalıklar:Bu ne hal böyle?
Dermansız mı kaldı ruhun,derdini bize söyle.
Adını oksijen diye soluduk ciğerlerimize
Boşalttık içimizdeki karbondioksidi
Savaş meydanlarında düşman üstüne
Bir kartal olduk gökyüzünde
Uzanan kahbe elleri imanla kırdık
Taşıdık adını Belgrat'a,Mora'ya
Esrik bakışlarım döndü bahara
Cana umut oldu yağmur sözlerin
“İç bir bade” dedi benim diyara
Tarifi imkansız narin özlerin…
Acılarım sona erdi bir anda
Temiz akar mı sizin köyde muhteşem sular
Umut olur mu canlara zarif bengisular
Rahat rahat söylenir mi güzelim şarkılar
Güftelerin tadını taşıyor mu askılar
Ay yüzlü tatlı bebeklere sahip misiniz
Bu şehirde sızıları öpen hüzünler taşınır sadaklarda
Kan ve barut kokusu vardır düğünlere sunulmuş adaklarda
Feryatların oluşturduğu senfoni öyle ağırdır ki
Dediniz:'Yıkılacak kahrolası duvarlar.'
Gün gelir birisi ölüm duvarını sorar.
(Mart-1993)
Sefil dünya görüşleriyle puta dönüyor hayat
Bir düşün kardaş:''Kem alat ile olmaz kemâlât.''
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!