Ayrılık acısını arttırmak için
Bütün kozlarını kullan istersen.
Ben de anılarla avuturum kendimi,
Onları da alamazsın ya elimden!
Arzu tohumları serpilmiş caddelerdeyim
Modaya yenik düşmüş çakırkeyif gözlüler
Tavırlar kibir müsveddesi
Dudaklardan dökülen şarkılar vefâsız
Zâlimleri öven masallar çok
Laf kalabalığında zehirler sunuluyor
Geçerse boğazdan haram bir lokma
Yollar şaşar,yolcu şaşar,han şaşar
Bir damlacık zehir dokunmaz sanma
Ahenk şaşar,nefes şaşar,kan şaşar
Utançtan solar portakal çiçeği
Bahçene geldim ki goncan açılmış
İzarın gibi yüzüne saçılmış
Alnını öpmeye sıraya girdim
Islanmış gözünün sırrına erdim
Akıl veriver de bilelim kıymet
İmanlı kıl Yârab, dağılsın kasvet
Kerem buyur bize huzur bulalım
Gül olamasak da ölmesin niyet
Umutlarım vardı benim de
Onları darağacında sallandırdım
Çiçekleri gülistana ekeceğime
Petrol varilleri arasına serpiştirdim
Güneşi alıp çok sevdiği gökyüzünden
Bir kapalı cezaevine kapattım
Bir bayram gününde
Evin önünde
Oynayan çocukları seyrettim
Gizlice
Hiçbir şey anlamadım
Oyunlar mı değişmiş ne
Sensizliğin şarkılarını söyledim
Hiç bestelenmeyen
Sensizliğin şiirlerini okudum
Hiç yazılmayan
Bir kalemde çizip bütün hüzünleri
Ayrılığın verdiği hüznü yazmaya çalıştım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!