Bâzen seyyâh kesildin
Bâzen de seyyâre
Bir gün olsun yerinde duramadın
Ne çâre
Kırıldın ey gönül
Pâre pâre
******Evrensel bir düşün maskesini takan insan karakter tepesinden şehre bakamaz.
Söz verdim Gülrû
Bugün daha mutlu seveceğim
Şimdi
Uzağın uzağındayım
Zâlim bir mekânın tuzağındayım
Baharda eylülü yaşatırsan eceye
Bir yalnızlık senfonisi düşer geceye
Ne hayat sığar ne ölüm sığar heceye
***************Edepsiz bir mühür taşıyor duygusuz deniz
***************Dostluğu îdama gönderiyor sessiz sessiz
***************Mürekkep derdi de yok zâlim mantığın
***************Bitecek diye daha çok bekleriz
Gül dumanlı bir havada dârda kaldı
Zaman susuyordu acı acı
Gözlemevleri kayıt düşüyordu
Kesilmiyordu tutulmaların ardı arkası
Mehtap yakamoz kusuyordu
Zehirlemişlerdi çilekeş Ay’ı
Kalp gibisin sevgili
Önce nazarını dağıtırsın atardamarlarla
Sağlam ve esnek
Sonra küstüğünü zanneder âşıkların
Temizlersin nazarlarını toplardamarlarla
Meleksin sen melek(!)
Ben doğallığın peşindeyim
Bahçıvan eli değmemiş nesrinleri severim
Ormanlarda dolaşır
Dünyada dengeyi kurarak yaşamalı insan
Çilenin de zirvesi yoktur mutlak huzurun da
Yeter ki İslâm kabul edilelim huzurunda
Her duygu yeni âlem nerden bilsin müneccim
Ölçmek biçmek imkânsız yetmez kütle ve hacim
İnsanca yaşa ve öl etin butun ne cicim(!)
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!