Dursun Tiftik Şiirleri - Şair Dursun Tiftik

Sokaklar hep boşaldı hüzünlendi Sitâre
Tebessüm yok ortada yalnızlık pâre pâre

Gün yüzüne çıkarsa hüzünle yüklü sızı
Çokluğa gerek kalmaz öldürüverir azı

Su olup da kâkülünden akamadım yüzüne
Serinletip yüreğini giremedim gözüne

Aşkın suçu mu olur suç işleyen beşerdir
Erdem pişman olmakta tevbe büyük neşterdir

Aynalar da özledi insân bakışlarımızı
Vefâlı yüreklerle Aşk’a akışlarımızı

Riyâkârlık arttıkça tavan yaptı kahırlar
Hayvanlara sözüm yok beşer doldu ahırlar

Dursun Tiftik

Ey beşer!
Kul olduğunu kabullen
Dem bu dem
Ancak o zaman sunulur em...

Seni unutamamak aşkla yanmaktır hâlâ
Ulaşmak için AŞK’a ölmek lâzımdır leylâ

Aşk yıldızı sönmesin korusun sağlam bir bek
Nağmeler filizlensin coşsun kıyamete dek

Hep yarın dedik durduk gerçek ânı unuttuk
Zaman denen nÎmeti hazânlarla kuruttuk