Dolunayın ağır yükü sırtımda
Güneşe su vermeyi unuttum
Çocuklar su istiyor
Çocuklar bahar…
Çocuklar yüzlerinde kır çiçekleri
Yine gece,
Yalnızlık sırtımdan inmeyen yük yine bu gece
Bir aşka bulansam da yağmurunda filiz açsam
Bir dost bulsam ömür yolculuğuna eşlik etsem
Öylesine zor darbeler var ki hayatta
Nasıl sensizlik soluyor
Nasıl sessizlik içiyoruz
Nasıl yaralıyız yalnızlıkta bir bilsen
Sen yoktun her şey çekip gitti
Sen yoksun
Çiçekler renksiz
Şarkılar notasız
Şiirler heceden yoksun
Hayat derin bir sessizlik…
Bir ömür peşinden koşar da
Bir an olsun
Bir araya gelemediği
Sevdiği ile…
Olur ya mezarlıkta
Yan yana gömülürse insan
Belli ki kırmışsın zincirleri
Yeni rüzgârlara
Yelken açma arifesinde
Yolun başında da olsa
Farklı âlemlere açılmışsın
Kendinden de habersiz bir halde
Gözyaşı olup da akın ey şiirlerim
Akın da yaşasın aşkın saltanatı
Açılsın zihnimin perde arkası
Dökülsün gözlerden
Sevdayı anlatan bilinçaltı sırları
Dünü toprağa gömdük
Yarınlardan çiçek bekliyoruz
Kokusundan habersiz
“Allah dilemedikçe
Siz dileyemezsiniz” ayetinden
Uzaklaştıkça kaldık çaresiz
Güller mi dillendirmeli asi sevdamızı
Kır çiçekleri aşkı ele veremez mi?
Güzelde mi aramalı sonsuz sevdayı
Bir çirkin de iradeni elden alamaz mı?
İlkbahar mı sevdaya çiçek açtırmalı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!