Tutuşturmak yangınları gönlümüzde
Sulamak onu sebil ırmaklarda
Düşüncelerde kenetlenmek sımsıkı
Anlam katmıyor muydu hayatımıza.
Gelecekte yapacaklarımız
Hayal miydi sence?
Adını hiç anmayacağım
Çıkmasa da hiç mi hiç aklımdan
Adını hiç anmayacağım
Gezdiğimiz yerlerde hep
gözlerim dolsa da sağnak sağnak
Adını hiç anmayacağım
Beni kaybettin ya sevdiğim
Acıyorum sana inanır mısın,
Biliyorum
Çok iddialı konuşuyorum ama
Bunu sen de anlayacaksın
Ne zaman mı dersen;
Küçük tohumlar büyük ağaçlara gebe
Çatlatıyor toprağı yorulmaksızın
Yorgun yüreğim ölüme göçebe
İlerliyor adımlar sorgulanmaksızın
Koşuyor ayaklar dur diyen akla inat
Gezdim dolaştım bir sürü yeri
Senin gibisini inan bulamadım
Buldum sandım dedim işte bu
Yanıldığımı sonra anladım
Döndüm işte yeniden sana
Yağmurun tatlı çisesinde
İnan hep seni görüyorum
Rüzgârın ılık esişinde
İnan hep seni görüyorum
Ağaçların her ton yeşilinde
Yıllar oldu sen gittiğinden beri
Özledi inan seni şu deli yüreğim
Odamda dalarken anılarıma
Gözlerim hep seni gözledi.
Dokunmak istedim saçlarına
Kokladığım günler ne güzeldi
HAYAT
Hayat…Bir sözleşme
Tarafları olan ve metni
Maddeleri ise açık seçik
Kulluk var değişmez hiçbir şekilde
Uymak kaçınılmaz her halde
Sen,güzelim benimle oynamayı hep sevdin
Kolayı var iken hep zoru seçtin
Ne ettim ne yaptımsa sensiz olmadı
Ne ahlar etim sana hiç biri tutmadı
Ben mi haksızdım şöyle bir düşündüm
Hep dayanağın hep bir köşendim
Ben bir fotoğrafçı olsaydım,
Yalnızca seni çekerdim.
Sabah kalkışı mahmurluğundaki
Gözlerinin yarı açık cezaevi bakışlarından
Süzülen ışık huzmelerini yakalardım
Yapay bir aydınlatmaya gerek de olmazdı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!