Doğan Şahin Şiirleri - Şair Doğan Şahin

Sana daha iyiyi sağlayana
Baş eğeceksen
ve ruhunu bükeceksen
inancın anlamı yok.
Her söylenene inanman için
Bir neden yok.

Hayata kafadan direndim
tükenmiş kavramların külleriyim
Çılgın arzuların uçuk takipçisi
Sosyal hukukun bok yemecisi
Uslanmaz bir esrik,
Bir divane aşk neferiyim.

Hepimiz hesap vereceğiz lo!
Ne!
İnanmıyor musun?
Nasıl? Anlatır mısın?

Zerdüşt,

Yaşam acımasız;
Ona direnemediğinde,
daha da acımasız.
Ne zaman ki ölümü anlar insan
işte o zaman
korkmayacaktır yaşamdan.

Ne arzunu soruyorum sana
Ne arzumu anlatmak istiyorum
Ben ki kumdan kale yapamayan
Prens iken düşümde;
Sen neden prenses olmamalıydın ki.
Kızgın martılar

Nam-I diğer Dilber,
Tilki
Kürkçü dükkanına döndü
Dünyayı gördü
Yine ruhuna döndü

Mutluluğunun
Kilime dokunmuş diğer yarısı gibi
Bir şiir yazmak isterdi bu
Deli
Doğan

Gözyaşlarım
Boncuk boncuk
Sidik olmuştu artık
Ve ben daha
Gözlerindeki ışıltının rengini keşfedemeden,
yavrum,

Kızma gülüm,
Ben bir Kırma,
zulüm ürünüyüm.
Şiirsel Ortamım,
ruhum,
Sanal yaşam.

Havada Kaos kokuyordu
Hangi yöne süzüleceklerini biliyorlardı
Sonra
Daha yere erişmeden eridiler, buhar oldular
Uçtular
Dil üzerine düşen kar kristaliydiler