Dinmez Er Şiirleri - Şair Dinmez Er

“ Sokakların yalnızlığında kimler sabahlar?
Köşe başlarında ah edip yaş dökenler kimler
Bir aşkın sonu / başı depremidir travma …“

Kitaplarım tek mirasım saçılmışlar etrafa
Dudaklarımın mırıldandığı dualar, şarkılar

Bir umut kırıntısı olsun kalmadı mademki,
Gidiyorum gayrı bu ellerden unut gitsin beni
Bir gün olurda karşılaşırsak bir tesadüf eseri
Tanımıyor gibi davran yabancı yerine say beni

Kabullendim varsın ayrılıklar kaderim olsun

Vardiya Şiirleri



Mısraları gece vardiyasında dizdim
Acılarımın dilini şiir eyledim

Çekme ellerini ellerimden ellerim öksüz kalır.
Düşlerinden silinirsem içim buzullarla kaplanır.
Gözbebeklerin de ise resmim seviyorsun anlarım.
Kapılara yollara baktırma beni, yanarım, ah yanarım.
Yokluğunla cezalandırma, varlığınla sevindir.
Gider de gelmezsen ben, beni kaybederim.

Kov gitsin kederi elemi gözler yaş dolmasın
Hoyrat bir el gülün yolup bahtın karartmasın
Sevda yüklü yürekler katlanamaz bu ayrılığa
Ne güç yeter, ne de sabır böylesi bir sayrılığa

Susup gizlemenin ne anlamı ne sebebi var

Aklımda zararsız gizli saklı tek “SEN” varsın
Asırlar geçip gitmiş amma
Şövalye ruhumda tükenmemişsin
Bunun içindir cananım
Asırlardır ağrımakta sol yanım
Ben akla zarar şiirler yazan

Pastoral Senfoni


Küçücük bir bulutçuk uçuyor üzerimde
Esen yeller de iğdelerin bayıltan kokusu
Yaban çiçeklerinin nefes alışlarını duyuyorum

Bu şehir soğuk
İçime işliyor sensizlik
Soğuk bir çelik gibi
Hiç bir eksiğim yok
Senden başka bu şehirde
İşaret parmağımla kalbin içine

Hiç Değişmemişsin!

Bugün yolların ayrıldığı
Hayatların yön değiştirdiği
Senin bana “Elveda “ dediğin
Benim sana “Hoşça Kal “ dediğim

Bir tuhaf haldeyim
aşkın hangi haline düşer
bu halim? / bilmiyorum
taa… / ezelden sana tutkunum
tek bildiğim / senin hiç bilmediğin
bir yürek çığlığıdır bu şiirim