Derya Avşar Şiirleri - Şair Derya Avşar

Ne çok isterdim
Beni büyüten tüm güzellikler
Çürümekte kayboluyor
Öz değerlerimiz yozlaşan
Gençliğin ellerinde kıvranmakta
Ve sen içimdeki çocuk

Hangi düşün ufkuna baksam,
Bir çocuk görürüm.
Gördüğüm yerde kaybederim.
Neden anne?
Neden çocukluk hayali,
Kanatır gençliğimi?

Geceyi gündüze bağlayan aydınlık gibi hürriyetim oluyorsun.
Kayıp bir coğrafyanın ortasında yalnızlığımı bölen kalabalığım,
Henüz doğmamış umutlarımın hem anası hem babası oluyorsun.
Seninle çoğalıyorum toprağa serpişen tohumlar gibi köklenip,
Bir çınara dönüşüyorum.
Güneş gibi Yüzüme doğuyor varlığın.

Parlak her ışık
Mutluluk saçmaz
Asıl mutluluğun ışığı
Kendi içimizde ki
Parlaklıktır

Dostça yürekçe mertçe dürüstçe
hayatı sevgiyle yaşamak
yaşam mücadelesi içinde olmak
büyük bir ödüldür
yaşamımız sonlanınca
alırız bu ödülü mütlaka

Azrail can almaktan,
Çiçek kurumaktan,
Seven ayrılmaktan,
Korkmaz seni sevmekten
Korktuğum kadar

Körpendim
Ben körpendim senin
Sen baharıydın gençliğimin
Güne açan taze
Çiçeğiydin ömrümün
Berrak bir şelale gibi

Sen çok kötü bir iyisin
Sertsin ama,gizli gizli ağlarsın
Kızarsın sonra hemen yumuşarsın
Üzersen geceler boyu ah çekersin
Sen kötülük yapamazsın
Kimseyi incitemezsin

Şimdiyi soruyorsan hala bendesin
Taze duruyor yerin
Gittim sandın bilirim
Oysa sen ölmemi istemedin ki
Ben senden gideyim.
Ölüm toprak demek değildir küçüğüm.

Kıyıya vuran dalgalarınızın
esintilerindeyim savrulurum
kent kent, sokak sokak
deniz içinde yaşayan bir balığım
kıyılarında yaşar mıyım
gözlerine dalıp yüzer miyim