Derya Avşar Şiirleri - Şair Derya Avşar

Dostça yürekçe mertçe dürüstçe
hayatı sevgiyle yaşamak
yaşam mücadelesi içinde olmak
büyük bir ödüldür
yaşamımız sonlanınca
alırız bu ödülü mütlaka

ÖĞRENEN ÇOCUK
Bir neden sorulmasın,garip hallerime
Suçlu suçsuz aranmasın.
Kara yaslar ayna gibi yansımasın
Körpe yüreklere…
Kaderin fermanı yeniden yazılmaz.

NİSAN YAĞMURLARI
Nisan yağmurlarında,
gezerken...
aşık olmak istedim
uçan kuşa,gönül verdim
yeni açmış,çiçekleri sevdim

Ne çok isterdim
Beni büyüten tüm güzellikler
Çürümekte kayboluyor
Öz değerlerimiz yozlaşan
Gençliğin ellerinde kıvranmakta
Ve sen içimdeki çocuk

Hangi düşün ufkuna baksam,
Bir çocuk görürüm.
Gördüğüm yerde kaybederim.
Neden anne?
Neden çocukluk hayali,
Kanatır gençliğimi?

Bir gecenin sessiz uğultusunda
Gökyüzünde parlak bir
Yıldıza çarparsa gözlerin
Hani ne de güzel parlıyor
Diyebileceğin bir yıldıza
Şimdilerde bakma gökyüzüne

Mevsimleri değiştiremezsiniz
toprağın bereketi yağmurdan
insanları kandıramasınız
insanlığın temeli sevgiden
inancımız sonsuz yürekliyiz biz.

İnsan zevkleri ve sevdikleriyle bir kimliktir.
Giyim ve davranışlarıyla da karakter oluşturur.
Kişiliği değerleriyle eşleşir…
Sevdiği yemeklerden tutunda sevdiği renklere kadar,
Hatta saçları beyazlaşsa bile,
Sokakta çocuklarla top oynamaktır belki hayat.

Hüzün ve sevda şairiyim ben
Beni bana, şiirlere küstümeyin
Düşünün bir düşünün!
Bir toplumdan yok sayılan
İtilen, ezilen birisini düşüşünün!
Bölünen , boluştürülen, ayrıştırılan oldum

Kalk gilelim burdan gönül
kalk gidelim
ısrarcı olma, bir kerede beni dinle
hançer saplanmış kalbinin ortasına
ve kanın dökülmüş bir vefasız uğruna.
kalk gidelim burdan gonul