Şairin şiirinde bölünüyorum kelime kelime.
Gözlerim kapalı iniyorum derine.
İmgeler kırılıyor bir ayna gibi yüzün yüzümde.
Yokluğun çarpıyor yüzüme, arkamı döndüğümde.
Artık acıyı, hasreti, ayrılığı küstürelim bu şiirde.
Hadi şair, gel mutluluğu haykıralım sevenlere.
Şahit
Her sokak başlarında düşe kalka,
Yürüdüğüme kaldırımlar…
Tırnak içine sıkıştırılmış
Gençliğime ise yıllar şahit.
Üstü kırmızıyla çizilmiş
SALARIM KUŞLARI
Uçsun özgürce tüm kuşlar
______tutsak kalmasınlar
ödüllendiririm gülüşlerimle yaşamı
zorlukları aşarım zorlarım sınırları
zorluklar kanadımı kırmamalı
Kendi kendine hiç sebepsiz gülümseye bilmekti belki de mutluluk…
Gökyüzünde kanat çırpan kuşlar kadar özgürdüm.
Rüzgâr saçlarımı okşuyordu ve ben hiç olmadığım kadar mutlu bir çocuktum.
Ayaklarım yerden kesilince ben rüzgârla öpüşüyordum ve işte o an ben mutluydum...
Yitik bir kentin arasından geliyorum,
Tüm yollar mayınlı…
Nereye adim atsam bombalar içimde patlıyor.
Güneşi bile donduran doğunun kara kışındayım,
Üşüyorum.
Geçmişimi haksiz kavgalara,
Sana takıldım
İnsanla doğanın
İç içe bir bütün olup
Kainatın dilinde
Bir sedayla uzandığı
Sonsuz bir bilmecenin
Sana yaşıyorum
Aklımda yine sen
Yokluğunda ise acı var
Sensizlik korkusu sardı
Tüm benliğimi
Yarınımı sensiz düşünemiyorum
Sardunyam
Bu sabah dünya gelinlik giyinmiş
Her yer bembeyaz karlarla örtülü
Hemen aklıma penceremin
Önünde duran sardunyam geldi
Eğilip camdan baktım
SAYGI
Hayatta öğrenilmesi gereken
en önemli ders saygı çünkü...
kendisine saygısı olmayanın
insana saygısı olmaz
insana saygısı olmayanın
Sebebi sensin
Sebebi sensin yalnızlığımın
Mutsuzluklarımın başlangıcı
Acılarımın adresi
Yaptıklarının sancısı
Hepsi sensin…
Kalemine yüreğine sağlık...