Dilsiz yaralı yüreğeğimin
dili olsada konuşsa
bir çıpıda çektiklerini
haykırsa dertlerini
içine damlar acısı
göz yaşları kırmızı
Dalar gözlerim bakarken ardına
Yaşlar süzülür yanağımdan aşağıya
Ellerim açılır yaratanıma duaya
Bir merhem ver dinmeyen gönül yarama
Ya ben göçeyim yanına
Ya da yar dönsün geri bana
YOLCU BENİM
Bir telaş sarmış ruhumu
düğün değil bayram değil
büyük bir kalabalık var çevremde
yolcu benim kalabalığın içinde
giden tek benim
YERİN GİZLİ
Hiç sevmemiş diye
bana bakan gözlere
gözlerim yalan söyledi
sevgiyi sakladım
acıyı yaşadım
YORGUN BEDENİM
Derin bir boşluktayım
yavaş yavaş eriyorum
tarif edilemez,benliğim
ruhum bedenimde ayrı...
yorgun bedenim
Süsledim her hatıramda seni
Heran yaşıyorum
Hatırladığım düşte seni
Hayaline bile gülümsüyorum
Ama bir türlü sana gelemiyorum
Sen gizli düşümün efsanesi
Yumurcak
Anlamını yitirmişken her şey
Yaşamak zor gelir
Ölümü istersin Allah,dan
Ve bir anda bir ışık belirdi
O geldi mutluluk doğdu
Sen hayatıma girdin gireli hayatım her yerde.
Seni tanıdıktan sonra ne mi oldu?
Bak dinle sevgili;
Seninle gözlerimi sabaha açıyorum.
Yüzüme her suyu çarptığımda,
Derin bir nefeste seni içime çekiyorum
İnsan görüşü de, görünüşü de tıpkı renkler gibidir.
Bazen tek bir renk,
Bazen bir kaç renk,
Bazen de tüm renklerin karışımı olursunuz.
Ama sonuç olarak aynı yolu bulursunuz.
Çünkü her rengin ayrı bir güzelliği vardır.
ÖZ VE CAN
Özgecan Aslan; Adında bile büyük anlamlar var
ÖZ ve CAN…
Özüne değdi kirli eller
Ve canına kıydılar
Narin, körpe bedenini yaktılar
Kalemine yüreğine sağlık...