Bir kavga var adı ben olan
Soyadı kaybolan
Bir kimlik var bilgileri olan
Hakları silik olan
Bir memleket var insanı yoksul olan
Hakları yok sayılan…
Hangi gün geçer ki sensiz
yokluğunu yaşamak ölüm
bilemezsin
bilemezsin
bir anlık gidişin neler
Zaman sadece almayı bilir
Zaman geri vermez
Geçmişimiz zamanın ellerinde
Geleceğimiz zamana gebe
Güvensizliğimi çok tan aldı ele
En sevdiklerim kaldı geride
Efsane aşkım; Bu dünyada var olan,
Her şeyi, herkesi seviyorum…
Ama her şeyden ve herkesten,
Hatta kendimden bile en çok,
Bir tek seni sevdim…
Dünyaya yeniden gelsem,
Kelepçeli kalbime çilingir arama boşuna
Hayalimi kurma gerçeğim çıkmaz karşına
Bedduama takılır varlığın ahımı alma
O yarin ayarında yok bu dünyada
Yar bıraktı, dost bıraktı, bu can çıkmaz yarına
Dostluğa yürür mert yüreklidir deli kız…
Yılların büyüttüğü zamana inat
Acılara gülümser deli kız…
Sevdiklerinden önce
Dertlerin ellerinden tutar
Sevdiklerine mutluluk verir deli kız...
Hani hep o, kelimeyi söylerdim ya!
Hani artık bıktım bu hayattan derdim ya!
Oysa ben daha hiç hayat yaşamamışım ki,
Ben anne anne kelimesini daha duymadım ki...
Nefretin, kiynin avuçlarında kıvranırken;
CAN GİBİ
Alışkanlık yaptı ekmek gibi su gibi...
sesini duyamasam konuşamam
göremesem karanlıktayım
hissedemesem gülemem
sabahlarım akşamsız,akşamlarım sabahsız
Gülerken ağlattılar canöz
Bıraktım ardımda;
Yarım kalmış mutlulukları
Hıçkırıklarımda sustu sesim
Duyulmadı inleyen çığlığım
Aşkın acısı gülün dikeni gibi batıyor.
K.A.L.B.İ.M.E...
dokundukça daha çok iniyor.
D.E.R.İ.N.E...
ruhum ağlıyor her gece
İ.N.C.E. İ.N.C.E...
Kalemine yüreğine sağlık...