Depremler Ve Büyük Acı

Bir yanda yağmur, çamur, fırtına, rüzgâr
Bir yanda bitmek tükenmeyen
Can alan savaşlar varken
Şu yaşadığımız dünyada
Acılar haşin
Acılar zalim olur
Günler acı
Günler hep ölüm dolu olur
Birde bir canavar gibi
Ansızın çıkıp gelen
Ölüm kusan
Korku dolu depremler
Yok ederken yaşamı
Canlıları
Bir anda eller kazma, küreğe dönüşür
Canlar ölmesin diye
Günlerce
Gedikleri, enkazları eşer
Gelen
Her ölüm haberi yürekleri yakarken
Her yaşam haberi
İnsanın içinde
Sevince dönüşür
İstanbul, Sakarya, Düzce, Bingöl
Van,Tatvan, Elaziğ, İzmir artık yeter, ağlatmayın bizi

Günler ölüm, acı, çığlık, gözyaşı haberleriyle değil
Keşke
Sevinç
Mutluluk haberleriyle dolsa
Ne güzel olur
İzmir'de ki
Albayrek depremiyle
İçim bir kez daha yandı
Ah yaralı yüreğim ah
Günlerdir
Bir anne ağlıyor "yavrum diye"
Bir çocuk ağlıyor " annem diye"
Dilerim kimse ölmesin
Öldüren deprem değil
Öldüren
Kumu, demiri
Çimentosu
Mütahihtler'ce çalınan binalardır
Ey beyler çalmayın gayri
Artık yıkılmasın kentler, köyler
Şehirleri kaplamasın
Toz, duman
Ölmesin
İdil'le
Seda'lar
Fidanlar
Güneş gibi doğsun Elifler, Ayda'lar
Ey beyler, ey zalimler ölümle, yaşam yanyana olmasın

Mehmet Çobanoğlu
03.11.2020
İstanbul