Deprem Ve Zaman Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Derin acılar, iniltili bir zaman, toz bulutları, insan çığlıkları
Sardı tüm geceyi
Gece zor
Gece acımasız
Çığlıklarla dolu bir gece
Daha nesini diyelim
Ölüm değdi her yere
Kolonlar
Kirişler
Duvarlar
Yıkıldı üzerimize
Gayrı yaşam buraları terk etti
Umudumuz tükendi
Canımız gitti
Ölen biziz

Deprem vurdu zaman durdu
Şimdi
Zaman mefta
Bizim gibi
Ve
Maraş
Ucu-bucağı olmayan
Çığlıklar diyarı
Karanlığın bereketi
Ortalığa dökülen
Ölümdür
Gelmeyecek
Seher bize haram oldu
Ve
Güneş yarına çok uzak
Bu gece
Hatay'da
Zaman acı tarlası
Adıyaman'a
Acıyla sarsılan
Göğün altında
Yaralı haykırışlar salkım söğüt
Kendini yiyen yılan gibi
Bu gece
Yer kendini yutuyor
Üstündeki on binlerce insan
Börtü-böcekler
Bitkiler, hayvanlar
Şehirler, köyler gömüldü
Toprağın bağrına
Evet
Aslı astarı bu
Feryadı figan mahşerdir
Kar ağlıyor
Dondurucu soğuk şivanda
Vurulmuş bir ceylandır gibidir, gece
Hiç kimse bakmıyor Adana'nın, Osmaniye'nin yüzüne

Yer bize mezar oldu, rahmet yaşamdır, yaşam istiyoruz
Bilinsinki bitmeyecek davamız
Ölümü, yıkımı, depremi kadere bağlayana
Ayrı gayrı güdene, gün lanet olsun
Gece yaralı, deprem hiç bitmiyor
Binalar yerle bir oldu
On binler ölüm kucağında
Peki
Yaşam sevgisiyle kemale ermiş
Kimse yok mu?
Sahaya gelsin
Enkaz altında çığlık çığlığa "imdat" sesleri geliyor
Duyan yok mu?
Eller kalmadıki açılıp
Tanrı'ya yakarsın "Neden depremle sınarsın bizi" desin
Hırsızlık, tedbirsizlik üstüne kuruldu, toz, duman olan evler bizim

Küçük çocukların masumluğudur, deprem kadar içimizi yakan
Gafiller duysun bizi, ağır ve soğuk ölüm geldi
Hakikat bu
Canı candan aldı deprem
Ne çadır
Ne aş
Ne derman
Ne kefen var
Ne enkazı kaldıracak vinç
Nede kepçe
Yüzükoyun yatı kara toprak
Acı üstüne
Deprem
Acı doğuruyor
Ne görkemli rezidanslar
Ne heybetli binalar
Ne yuvamız
Ne adımız
Nede yaşımız kaldı
Yürekten yıkıldık
Çöktük
Bittik
Her yer oldu mezarımız
Kalan her nefeste
Feryat var

Artık eskisi gibi olmayacak
Kâhta
Besni
Gerger
Defne
Belen
Afşin
Elbistan
Kiliseler, havralar, camiler
Cendere Köprüsü
Nemrut Dağı şahittir
Cehennem'e döndü
Bizim illerimiz
Yaralı annesinin kucağından çok uzak
Zeynep çocuk, barbi bebek
Ahmet'cik ölen annesine mezar, Hatun nine çadır istiyor

Mehmet Çobanoğlu
25.02.2023
İstanbul