Bakışın kendine aşık ediyor
Sineleri delik deşik ediyor
Sevda kâsesine kaşık ediyor
Kazan gibi, aş gibi, çorba gibi
Senin için gece gündüz ağlarım
Gözüme karanlık perde indirdin
Ne bir güldün ne acımı dindirdin
Anca mestane gönlümü yandırdın
Gönül sarayımı devirdin güzel
Gözlerin hüküm verdi bana: idam
Gözün aydın canım çıktı çıkacak
Göğsümde saklarım attığın oku
Elbet bu can bu dünyadan bıkacak
O zaman başımda bir ağıt oku
Sevdan yağmur gibi üstüme yağar
Sevdan yüreğimde yaktı bir ateş
Bundan kurtulmaya çareyi göster
Eğer de derlerse aşığın kimdir
Gelip sinemdeki yarayı göster
Aşk dertler vurdukça yara açıyor
Bir nazik güldür benim intizarım
Onun aşkındandır bu ahuzarım
Böyle divane olmuşum yazarım
Tüm şiirler sana kurban sevdiğim
Gönlümün çektiği hep bunca çile
Ne fark eder ha güzelmiş ha çirkin
Temiz bir yürek her canda bulunmaz
Alçak felek kahpece döner çarkın
Hikmetinle sırrın nedir bilinmez
Bakmalı kişiye özünde ne var
Bülbüller yuva yapmış ses teline
Bülbüllerden güzel sesi Sude'nin
Kokusunu vermiş sabah yeline
Yellerle eser nefesi Sude'nin
Güldü müydü değiştirir iklimi
Gönül bir güzeli sevmiş ayrılmaz
İsterse ölümler olsun ucunda
Yari görsem bir yol belim eğrilmez
Ağ yıldızları doğursam gözünde
Gül yüzü güllere oluyor rakip
Yana yana kavruldum hasretinden
Gel susuz çöllerime bir pınar ol
Verdiğin sözden de geri dönersen
Benim gibi yüreğinden kanar ol
Bağdat hurması, kızıl Hicaz narı
Yar beni domine gibi karıyor
Kendime gelmeye fırsatım mı var
Gözlerim her yerde seni arıyor
Yanına gelmeye takatım mı var
Ne olur versen bana bir bahane
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!