İki tercih yapar İnsan.
İki tercih üzer insanı;
seçtikleri ve vazgeçtikleri.
yanlış seçimse, seçtiğine üzülür.
Yanlışı vazgeçmekse vazgeçtiğine
Bir mevsim geçti benden,
baharsız, zamansız.
ayrılık bakışlarındaki acı kadar yakıcı
Bana su olsan....
Biliyor musun ?
öncelerde
İnsanların selası verilince öldüklerini sanırdım.
Mezara girince değil de
Sen geldiğinde zaman bir yörüngeyi tamamlamış gibiydi,
yıldızlar bile susmuştu o an,
çünkü sesin, geçmişte söylenmiş bir duaydı sanki.
Aynı rüyada farklı sahnelerde oynayıp,
aynı özlemi biriktirmiş iki ruh gibi,
Ben varlığımdan ödünç yaşıyorum,
aynalar taklit ediyor yüzümü.
Ne zaman içime baksam,
başkası oturuyor en derin yerimde.
Ah Nazım'ın Feraye'si
anlayamazsın bizi.
gerçi Nazım da anlamaz Beni,
neden eş tuttum kendisini.
Susturduğum dillerimin,
Ben her Sene gelen baharı değil,
ömründe bir defa çiçek açtıracak
bahara Hasretim.
Hasretliğim aslında bahara da değil
Bir anlamı olabilirdi hayatın,
iştirak etseydin eğer bir romana.
''güzel şeyler emek ister derdin''
ne güzel emek vermek...
Bir zamanlar adını koyamadığım bir yük
şimdi acı bir itiraf gibi yerleşiyor dilime.
Ben susarak konuşanlardan oldum.
Ve bu da... en ağır ceza oldu kendime.
kelimeler içimde yankılanan suskunluklara dönüştü.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!