Demet Taşocak Şiirleri - Şair Demet Taşocak

sendeyim, bir zaman sonra.
sen, hastalığın koltuğunda inançsız,
planlı ve engelli vicdani sorgulamalarında.
ben yerde,
kaldığım zamanla avunurken hayalperest,
tedbirsizim, ahlaksızım, içliyim.

ırmakta ki ağaç, ne hoş olurdu
uzanmak orda, öpüşmek de
serin gölgelikte seninle.

gelirken
yeşil, uzun saçlarını

peki tagore,
sana kendini vermeliyim
bilmeden hapsettiysem seni
eriyip gitmeliyim, öyle mi
şunu bil baştan çıkarmayacağım seni
seninde eriyip gideceğin

her yer sensin
her şey senin
ben yerli yerimde
senin içinde bir benim

gözüm ağzındayken henüz yokken orası
sözün gözünde
burası olmayan bir yerde
benim önüme çıkan
benim önüne çıkan
çıplaklığıma, bir büyük ağız açılıverdi, oraya giden

ince kelimelerle
zamanda karışıklık
durumda karışıklık
öyle olmalı, öyle olmalıdır.
hırçın ya da suskun
o olacak,

saat kulesinin altında
kilisenin hemen yanında
rum tarafında rengigül,
rengigüldeyim.
şüphelerle dolu inancım
acısı içinde sevgimle

yalnızlığım ağır yük.
bir kadın: altından, parlak, koruyucu bir hisar,
bir sahip mi ister?

yalnızlığın ağır yük.
bir erkek: kurduğu, ulaşamadığı bu hisara giremez olur da,

havamdaydım.
istemediğim bir şey yaptım
öğlenin hatrına,
delik deşiktim.
gece,
uyuyamadım.

sıkıştırılmış zamanları tarif et bana,
tarifen nedir, söyle.
kurtulalım.

başka şeyler, hafif şeyler anlat bana.
ben, manayı severim.