Sen ki her şeyi şiir olan kadın
İpek kanatların üşütür seni
Şiirden kanatlarını takın
Ve bütün şairlerin kıyılarında uçmalısın
Ilık yeller esmeli
Çizilmemiş bitek alnında
Seni sayıların içinden seçtim
Birtanemsin
Saymada ilkim
Toplamada artanımsın
Kalanımsın
Çarpanım sen
GİZLİ SEVDA
Bir aşk yaşandı ötelerde
Sizden habersiz
Tarihin önünden geçti de
Yazamadı tarihçiler
Gecelerde yaşadı
Sanki benim gölgem
Peşimde birileri
Yaşlandıkça
Sırtımda bıçak izleri
Ne geçiyorlar önüme
Ne de yaklaşıyorlar
GARİP ÇOBAN
Sürü dönerken büyüler akşamları
Her gün yeni bir beste söyler çanları
Sanki oynatacak yerinden canları
Kavalında ezgisi garip çobanın
Neyleyim cenneti
Köşeleri kapılmışsa
Parsellenmişse gölgeler
Irklara
Su başlarını tutmuşsa zorbalar
Yoksullar mahallesi varsa
DERİNLİK
Adam kuyuya baktı üzerinden
Derin dedi baktığı gözlerinden
Ürperdi-gerildi ve gevşedi
Kuyu ustası çıkarken bitiminden
Doğal Yaşam
Hepimiz
Karanlıktan doğarız
Aydınlıkta yaşamak için
Ya da aydınlatmak için evreni
Özümüzü sarmadan önce
DOĞALLIK
Dağlar sevgilimiz olmalı
Kucaklarında ağlamalıyız için-için
Koyaklar yuvamız
Barınıp-sığınmak için
Aydınlıkta gelin
Derilerini dikelim bu gece
Derisi yüzülenlerin
Mevlanan-nın çağırdığı yerde
Genç kızlar türkülerini söylesin
Ellerimiz yaralarını sararken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!