AKŞAM
Yükler omuzlardan iner
Çocuklar koşturur
Bir duman yükselir tepelerden
Çekinir ortada kalırım
Işıktan geceyi ayırırken perdeler
ÇOMAK
Herkesin elinde bir çomak
İşimiz-gücümüz karıştırmak
Toprağı eşeleriz
Hiçbir şey bulamazsak
BÜYÜMEK
Özendikçe büyümeye
Duvarlara tırmandık
Nerden bilebilirdik ağacın yüksekliğini
Dallara tutunmadan önce
AVCI
Önündeki sürüye dalar
Emperyalist çocuğu
Avladığı insan
Üstelik aşıktır açlığına
Bir olta dalar balık sürüsüne
Hani bahar gelecekti tepelere
Güller açacaktı bahçelerde
Sen bir tomurcuk olacaktın o bahar
Henüz açılmamış
Hani dereler çağıldayacaktı yine
Ürperecektik öpüşürken
DENİZ
Sizin hiç kuzucuklarınız oldu mu
Çobanı rüzgar olan
Amansız
Poyrazınız oldu mu
Dalgaları kovalayan
Ben öylesine dürüstüm ki
Dürüst olmayan hep başkalarıdır
Aslında çok iyiyimdir
Kötü olanlar ötekileri
En güzel ahlak bende
Ama onlarda yok
Anamın hiç adı olmadı
Mehmet ağanın kızıymış
Gençliğinde
Babamın karısı olmuş sonunda
Evlendiğinde
Ancak anam olabildi
DOSTLARA
Bir şiir yazdım anama
Anasının kuzusu,dedi bana
Babama yazdım benzerini
Paşam dedi sırtıma
Sevdamı yazdım,aşkıma
Siz hiç…..
Öğretmen oldunuz mu
Yaşamınızda
Ağladınız mı yapamadıklarınıza
Ya da inlediniz mi hiç
Algılarınızdan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!