Ay geceyi besler,bulutlar yağmuru
Kudurur kara yeller
Irmaklar dolup göller büyür
Yazık olur içinde göl saklayana
Güneş çölleri besler yılların susuzluğunda
Öylesine uzaksın ki
Erilemeyecek kadar
Öylesine derinsin
İnilemeyecek kadar
Katısın
Sevilemeyecek kadar
YÜRÜMEK
Nerden başlasam yaşama
Sabah-sabah
Çıkıp belediyenin çimlerine mi bassam
Yasak levhalarını mı söksem
Sokak başlarından
Güneş yorgun batışa hazırlanmaktan
Duysa gerek ninniyi şu dalgalardan
Tuval seçmekte şimdi göl sularından
Resimlemek için durgun bir akşamı
Doyumsuz bir renk armonisidir başlayan
Siz açan çiçeklerde varsınız
Yücelerden yüce dağlarsınız
İyi ürün veren bağlarsınız
Yurdu,bana anlatın çocuklar
Bir his,bir duyuş o ne seziştir
Bir yer olmalı aradığımız
Gönül gözüyle
Bir gemidir sisler arasında
Belki bir ışık
Umutlar arasında yalın
Bir yer olmalı
AY IŞIĞI
Aranızda ölürsem bir gün
Beni köy mezarlıklarına gömün
Ay bir başka doğar oralarda
Bir başka güzeldir her gece
Daha dün gökyüzünü aldılar
Şairlerin elinden
Ve tutan olmadı ellerinden
Gömdüler dizelerine
Biz seyirciydik….
Eserini yıktılar yontucunun
Bilemem hangi mevsimdi
Hangi bahardı bilemem
Annelerin sabrında uyurduk
Gülerdik gündüzler kadar
Biz bir zamanlar çocuktuk.
Oyunlarımız,oyuncaklarımız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!