Cüneyt Gültakın Şiirleri - Şair Cüneyt G ...

-aşk ve barış-

günlerce bakabilirim gözlerine
bilirim yalnız sana doğru akmayı
ama bir çukur olabilir öpüştüğümüz park
bilirim göğünü bir güvercin gibi

Karanfili hiç solmadı Deniz’in
Kokusu yakmakta burnumuzu
Yaşı kurumadı gözlerimizin
Sessizce kuşatıyor onurumuzu

Yarin yanağından gayrı her yerde

günler kısalacak sonra
gölgeler giderek uzayacak
yoğun bir buğu ufukta
sen sonbahar sanıp aldanacaksın
tek başına bir mevsim gibi
gelen eylüldür oysa

acıkınca ağlıyor bebeğim
yumruklarını sıkıyor
o şimdi bambaşka bir dünyada
olan bitenden habersiz

inanırım onların gücüne
doğanın ta kendisi onlar
çocuklarladır gerçek ahenk
bahar sevinci çocuk sevincine
bahar bereketi çocuk gülüşüne
bahar güzelliği çocuk yüzüne denk

aramıza geldiğinde oğlum
nasıl insanı baştan aldıysan ana karnında
sana sunulan bu aksak yaşamı da baştan al
aldırma senden önceki aptal kurallara
özenme sakın kimi yaşıtların gibi
bencil kendini beğenmiş maskaralara

aşk ki
çeşidi sevincin
ya var ya yok
kabul etmez başka şeyi

Aşk çoğullamak kendini
Aşk ikiye katlamak sevgini
Aşk iki biri toplayıp
Yine bire ulaşmak

İşler tersine gitti mi aşk

bunu sen istedin elden ne gelir ki
götürecekler ama yalnızca gövdemi

ayrılık diyecek katı kalbin
biliyorum kıracak kalemi

Bir sabah karşımdaydın tuz içinde
Suyun büyük huzuruna yakışır güzellikle

İlk o sabah tekneme binmedim ağlara dokunmadım
Sarıldım mutluluk pınarı göğsüne saçlarını okşadım