Bana yine mi deme
İnsanların haline bak deli gönül
Akıllarını asmışlar bir yerlere
Bencillik madalyasını parlatırlar
Sen yine de onları affet
Bırak kendi kendilerine
gerektiği kadar doğada
su… hava… rüzgar
doğada güzellik doğada emek
gerektiği kadar
güne yeter bir su bir buğday
Bak nasıl kanıyor
Ilık ılık süzülerek
Kemanın yayının ardından acı
Bak nasıl titriyor lambada alev
Kesik kesik göz alıp
Tepesindeki pervaneye gülerek
bir gün her şeye birden pişman olur insan
bir sabah elinden tutmaz olur güneş
bir sürekli yağmur başlar yürekte
anlar ki beceriksizdir tek başına
anlar ki yapayalnızdır gerçekte
anlar ki yenilmiştir çirkinliğe bir kez daha
sanırız ki aşığını görür göz
gerçekte aşkı işitir kamaşarak
sanırız ki sesi duyar aşığın kulağı
gerçekte aşkı görür tonun tınının çizdiği
gözlerin doğurdu beni
biliyorsun bir acıdan patladım
az kalsın düşecektim
yarım dairesini aşıp yanağının
dudaklarında duracaktım
eskimiş bir dönüşle uğurluyoruz güneşi
bu günü kurtarmak gerek yitirmeden
yeniden yeniden başlıyorum
kim olduğumu anlamak için biraz
bu günü yaşamak gerek bitirmeden
bahar geldi ve
açtı işte çiçeğini
yaşam tam yerine koyuyor
bir çini ustası gibi
hangi karenin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!