Gözümden hiç gitmeyen yüzün
Gülün kıvrımlarına izdüşüm
Öpüşüm suyun toprağı yarışı
Bırakışı karların dorukları
Hep sana yazdım
Kavuşmayı resmeden sözcüklerle
Umuda yazdım eski aşklara
Suya yazdım
Bilemedim yaşarken
Hep seni aradım
Kalabalıklar içinde
Bir yukarı bir aşağı
Adını bir unuttum
Bir anımsadım
Adını mutluluk koydum
utanırım şairim demeye
senin yüzünden şair oldum çözemedim
baktım sözcük pezevengi dolu ortalık
iki güzel anlam gördüm dizemedim
Gelen sonbahar
Giden yaz
Giden güneş bekleyen kar
Şimdi duyguları sakladılar
Şimdi makamı hüzün
Ayrılığı söyler şarkılar
Kimse bilmesin
Ne çok açtığımı
Hiç kanatmasın kimse
Elini delik deşik edip
Benim hiddetim sana değil
Başa gelen kara günedir
birkaç virgülden sonra
ben nokta koyarım dedim
sen eteklerinde üç noktalarla geldin
bir mani bir türkü düşledim seni
nasıl da dönüşüverdin bir destana
Belli gözlerin değmiş güne
Apaydınlık on kasım sabahı duruyor
Penceremin önünde
Kimi kazma kürekle kimi mermiyle
Kovmuş katı karanlığı ben uyurken
Seni Seviyorum
özenip yüce yanardağların homurtusuna
patlayacak gibi olunca kafam
seni düşünüyorum
gül parmaklı şafak sökmeden önce
Kaçmak demek değil mi
Yeni bir sevgili
Kolay mı sevmek yıllar yılı
Öyle özel birini
Korkmak değil mi kendinden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!