Vedalaşır gibi senle…
ya da başka bir deyişle,
Ve dalaşır gibi ölümle…
diyorum ki bu hayatta beni bir anlayan varsa o da,
şu avuçlarımın içinde sıktığım ince belli bardaktaki çay…
ben onunla hiçbir şeyi doyasıya yaşayamadım.
bir kez olsun yüzünü huzurla göğsüme bastıramadım..
ben onunla her şeyi oldukça eksik yaşadım..
bir kez olsun yemek yerken gözlerine uzun uzun bakamadım.
ben onunla hiçbir şeyi saatlerce konuşamadım..
hani vardı ya beraberken izlediğimiz çiçekler, diziler, filmler
her anımsadığımda şimdi bir umutsuzluk üzerime çullanıyor
adını ağzımdan kaçırabilirim korkusuyla susmak bir dil oluyor
senle beraberken daha mı güzeldi ne çiçekler, börtü böcekler
yoksun ya şimdi bahardan kalma günler bile beni ağlatıyor
bana hemen bir şeyler söyle yoksa çıldırabilirim
çok uzun yoldan koşarak sana geldim
ciğerim paramparça ellerim nikotin kokuyor
bana hemen bir şeyler söyle yoksa krize girebilirim
bak yaz geldi sivrisinekler canımı fena ısırıyor
bana hemen bir şeyler söyle yoksa ağlayabilirim
tek bir cümlem bile kalmadı elde var her şeye başlamak sıfırdan
gitmek ya da kalmak ne fark eder benzeyemiyorsak birbirimize
açıklamak isterdim oysa her şeyi sana ama her şeyi en baştan
ölmek ya da yaşamak ne fark eder ağlayamıyorsak geçmişimize
ama bil isterim ben çok yoruldum senle aynı dili susmamaktan..
bilmiyorum sizde de öyle mi oluyor
böyle fotoğrafını gördüğünde fena şekilde için yanıyor,
nasıl bir şeydir bu anlamıyorsun…
anlatamıyorsun.
anlamak demişken,
En çokta böyle yağmurlu havalarda,
evime gitmeye çalışıyorken kimsesiz bir kaldırımın kenarından..
Arkamdan hızlıca gelen arabaların üzerime sıçrattığı çamurlu sulardan sonra, dayanamayıp bağırarak ettiğim fiyakalı küfürler gibi..
Herkese haykırmak istiyorum, seni terkettiğimi...
ben çok değiştim ya sen?
tekrar karşılaştığımızda sana ilk bu soruyu soracağımı,
adın gibi biliyorsun…
ve adım adım geliyorum sana soyadımı almayacağını bildiğimden…
hadi içinde kalmasın sende sor…
yine orada duruyorsun tam karşımda
değişmemiş hiç yüzün çok güzelsin hâlâ
fotoğraf çektirip dağılan bir gurup gibi
ben de çok fena dağıldım senden sonra
İkra!
Dedi Allah,
Cebrail aracılığıyla,
Büyük bir şevkle başladım okumaya..
Avuçlarındaki ayetleri,
Bakışlarındaki hadis-i kutsileri..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!