Bazı insanların, nüfus cüzdanındaki doğum tarihiyle, gerçek doğum tarihi birbirini tutmaz. Ben de o insanlar arasındayım. Nüfus cüzdanım Ağustos ayında doğduğumu söyler, ama annem, Şubat ayında doğduğumu bilir! Ben her koşulda annesine inananlardanım.
Siverek'te doğdum. Nerenin ilçesi olduğuna kendiniz bakın. Şiire ve yazıya nasıl başladığımı bilmiyorum. Hatırladığım tek şey; elimde sürekli bir kalem vardı ve o kalem daima bir şeyler karalardı. Ama o kalem asla insanları karalamazdı.
Yazıyorum sürekli.. Yazıyorum çünkü, yaşadığını sana ...
Rabbin, bağışlıyor dudaklarından çıkan siyah sözcükleri.
Ve dedim ki,
Rab, bin kere de günah işlesen yine de affedebiliyor seni..
Defalarca dedim,
duymadın beni...
''Bana bir şiirler oluyor
seni görünce...
o yüzden,
görmemeliyim seni…''
Sonra kafiye gibi dolaşıyorum ortalıkta.
Bu gece,
alelâde bir sandalyenin sağ ayağı oluyor, geceden de siyah saçların..
Sandalyenin hemen sol ayağında ise neşterden daha da keskin olan kaşların uyuyor..
Sen hiç bilmiyorsun.
Senin nefes alıp vermediğin bir yerde geçen her saniye ölüme biraz daha yakın..
Bir kadın nasıl terk edilir bilmiyorum,
sen öğret Allahım...
Samimiyim.
Hem de hiç olmadığım kadar.
Bir ayrılığın ilk günüdür.
Kimseyle konuşmak istemez, herkesi susturmak istersiniz. Hiç kimseyle anlaşamaz, herkesle kavga etmek istersiniz. Çevrenizdeki, görüş alanınızdaki her şey size yabancılaşmıştır, o ilk gün. Gündüzleri güneşi, geceleri de yıldızları göremezsiniz. Ruhunuz size ihanet etmiştir, ve sizin ona ihtiyacınızın en fazla olduğu günde, o çekip gitmiştir!
Bir ayrılığın ilk günüdür.
Fa hariç,
Tüm notaları armağan ediyorum sana.
Ve fasız olarak anılacaksın,
arkadaşlarının arasında...
Dikkatlice baktım,
resimlerinin hiç biri yoktu,
ayraç olarak kullandığım romanlarımın arasında..
Sonra bir daha baktım..
Ve bir daha…
Yoktu, bulamadım hiç bir boşlukta..
Sanat,
ne sanat içindir,
ne de toplum içindir..
Sanat yalnızca,
senin içindir...
silinmez bazen,
silinmemelidir de…
şimdi bak bana, ellerini tutacak başka bir çift el;
esaretinin manifestosudur ama bunu sen bilemezsin…
ki; bilinmemelidir de…
sizi de sevdiler.
size de aşık oldular.
size de paramparça oldular…
duymadınız.
ama hiç biriniz duyamadınız kalbinizi sağır eden bu çığlıkları…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!