Bunun adı sevda mı basiretsizlik mi bilmiyorum.
Ne zaman bir parça saracak olsam yaralarımı
Kapında buluyorum ayaklarımı
Ve kanatıyorsun kanamaya hazır yanlarımı.
Acıdan mı sevdadan mı duymuyorum
Şair oluyorum usul yavaş.
Şiir yazmayan bir şair;
İşini yapmayan bir doktorun hastaya ne şifası var?
Şair olmuşum boş sayfada;
Kalemden eksilmiş parmak izim ne anlamı var?
Anlamını yitirirdi günler; günlere ad vermeseler.
Mesela bu gün sensizlik;
Mesela bu gün kayıp;
Mesela bu gün, o gün değil.
Hani bir gece ansızın
Hani ben hiç beklemezken;
Sual olunursa bir gün sevgilimin adı,
Tadını duyarak yaşanmış güzel şeylerin;
Ben hiç sevmedim diyeceğim.
Yüküm ne öfke ne de keder.
Ben senden sonra kimseleri sevmeyeceğim.
Şiir biriktirmek kırışık sayfalarda,
Özlemle özledim diyebilmek gözlerini.
Sıkıntıları koyup da bir kenara
Güneşin batışını izlemek
İnsanca bir ofla sevdiklerimizi anmak
Bu aralar duygulara yer vermiyorum dünyamda.
Ne vakit duygu yüklü kervanlar geçse içimden.
Bir eşkıya sürürü salıyorum.
Çöllerden daha kuru içime.
Ve yağmalatıyorum her duyguyu, her aşka dair bulguyu.
Bir of olunca dudaklarımda
Sen ki duymadın zaten oflarımı
Yalnızlık oldun avuçlarımda.
Sığmadın avuçlarıma
Sığdıramadım seni
Yalanlar söyledim sana.
Yok bundan sonra yar bildiğim
Gözlerin yok bundan sonra.
Ellerin, ellerin olmuş.
Tutmak yok ellerini bundan sonra.
Gözlerinde geçmiş günlerin hayali.
Vazgeçtim yaslı günleri yaşamaktan.
Zafere odaklı komutanlar gibi yaktım tüm gemileri.
İyi geldi yüreğime bu kaçış.
İyi geldi; bu mevsim, bu yağmur, bu çiçekler...
İyilikler biriktirdim kendime dair.
Yüreğimi yaktım ateşiyle ihanetlerin.
Madem sevmiyorum diyorsunuz.
Madem imkansız bu sevda.
O zaman beni iyi dinleyiniz.
Şimdi siz!
Dünyanın öteki ucuna gidebilirsiniz;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!