Cihat Şahin Şiirleri - Şair Cihat Şahin

Şayet yoksa alternatif bir ilah
Bu ne gaflet bu ihmal ey nefis?
O Hak iken alemlerde tek Allah
Bu ne gaflet bu ne ihmal ey nefis?

Korkmaz mısın halt ederken Rabbinden?

Sana sevme diyen kim, ey sevgiden dem vuran?
Bu formülle eren kim, ey o şeyi kem yoran!
Ermek için murada, sırf meşru’u sevmeli;
“Hubbu Lillah” diyor ya; bir emrinde o, Kur’an!

Söylenecek çok şey var, şair, şiir üstüne!
Bina eder çok haltı, şair, şiir üstüne!

Sırf boş kelam yazdığı, şimdi ekser şairin,
Çünkü dinden bihaber, bigânesi şuurun!

Kim kendini bilmezse, ya şakidir ya Zait!
Bunlar ifsat ederler, şu âlemde nizamı!
Ya toplumda bir mikrop, ya serseri bir sa’ it!
Bunlar ile mahvolur, âlemin intizamı!

Kim bilirse kendini, mutlak bilir rabbini!

Dinle olur bil yalnız; insanlıkta aşama!
Ya İslam’ı yaşa sen, ya da boşa yaşama!
İki cihan huzuru, bağlı ancak o dine;
Hâkim eyle o zaman, son Hak dini yaşam’a!

Herkes girmiş bir yola, türlü sevda sayıklar!
Çokları uyurgezer, konuşur sarhoş gibi.
Milyonda bir belkide; güruhlardan ayıklar!
Onlarında bir kısmı; yorumda bir hoş gibi!

Terimler kökten sakat; tabirler çokça tuhaf!

Seviyorsan şayet ilim irfanı
Çok, çok oku ve de hazmet Kur'anı

Yaşıyorsan inancınla tezadı
Seni ancak cahim paklar arkadaş!
Cennet sevmez senin gibi bir zatı!
Seni ancak ateş paklar arkadaş!

Boş görünce meydanları alanı

Niye geldin bilmiyorsan cihana
Senin işin epey zordur arkadaş!
Sevdalıysan fani olan şu hana
Senin işin epey zordur arkadaş!

Hiç çekmeden amel için zahmeti

On sekiz bin âlemi, seyran eder bilenler.
Şahit olur esrara, kalbi gözü olanlar.
Mazhar olur sırrına, âlem niye var olmuş?
İrfan olur arife, o femlerden beyanlar.

Hal diliyle konuşur, küreler ve zerreler!