Cevahir Kul Şiirleri - Şair Cevahir Kul

Gideceğini bilseydim, gitmezdim yanı başından
Sırtından vurulmakmış Nisan'ın diger adı
Korkuları büyüttüm,
Yokluğunu alıp her gece oyun oynadım.
Dayanamadım, her seferinde yarıda bıraktım.
Sen uyurken nefes alışlarını saydım

Çiçekler acıtıyor ellerimi baba,
Çiçekler yüreğimi kanatıyor.
Kardeşim seni soruyor baba,
Neden ansızın gittin?
Anam gittiğini bilmiyor baba.
Ana sen oldun yoldaş,dost

Yalnızlık adına liman yaptım
Şehirlerden büyük
Kayıklar giremiyor, demir atmak yasak.
Martılar bulut gibi gökyüzünde
Denizdeki balıklara dokunmak yasak.
Banklar koydum sahil kenarlarına,

Ne kadar güçlü olabilir insan
Parça parça bölünmez mi ayrılıklarda
Nasıl gülümsersin hayata
O seninle gülmez aldırmaz ki sana
Nereden başlarsın mutlu olmaya
Randevu alamazsın ki huzurdan

YadigÂrsın bana
Başı dumanlı dağlardan,
Göç eden kuşlardan,
Yağmurlardan,fırtınalardan,
Yuvasını alıp kaçan kaplumbağadan,
Yadiğarsın bana kanı bozuk sevdadan,

Gitme yanımda kal
Bahar böyle güzel
Kış bahar olur geçer
Gitme yanımda kal
Sevgileri çoğaltalım

Kader mi bu yaşananlar
Kaderin içinde insanlarda var mı?
Kim bozuyor bu düzeni
Bilmem ki ustalar var mı?

Alın yazısı dediler

Sana ne söylesem
Kır çiçeğim desem
Bir baharlık ömrü var kırlarda
Tatlım desem hasta yapar
Arım,balım, peteğim.
Arı sokar, bal katkılı, petek tehlikeli.

Hasretinden acılar biriktiriyorum
içimde...
Sızısı vuruyor,
Kaya sandığı gövdeme.
Seni özledim! ..
diye haykırıyorum.

Kimsesiz bir odada yalnızdım
Resimlere baktım, ruhumu saran efkÂrla
Bir sigara yaktım, bitti yine yaktım.
Koskaca hayalimin boynuna sarılıp
Hıçkıra hıçkıra ağladım.
Avutmak istedim kendimi, şarkılar mırıldandım.