Cevahir Kul Şiirleri - Şair Cevahir Kul

Cevahir Kul

Bir daha asla
Asla yıldızlara bakmayacağım
Yollar uzasın istediği kadar
Sana gelmek istemiyeceğim
Seni azat ettim yüreğimden
Bir daha asla

Devamını Oku
Cevahir Kul

Kapısında kaç bahar yaşadım
Kaç kış üşüdüm anamın ocağında
Bir somun ekmeği paylaşırken kardeşlerimle
Mutluluk vardı
Hüzün uğramazdı kapımıza
Toprağı delip çıktığında fide

Devamını Oku
Cevahir Kul

Yalın ayak yürüyorum geçtiğin yolları
Rüzğar dağıtmıyor saçlarımı
Kaldırımdan iniyorum, çamurlara giriyorum
Bata çıka yürüyorum inadına
Pislik olmak varmış, onlar şanslıymış
RiyakÂr olmak istiyorum

Devamını Oku
Cevahir Kul

Ayrılıkları ezberledim ilk önce
İlkin babam gitti ve dönmedi
Demek giden dönmüyor
Dedim kendi kendime

En çok babamı sevdim

Devamını Oku
Cevahir Kul

Kadın ağlıyorsa uzaklarda
Yıldızlar kaybolur, mehtap küser
Çocuk koynunda, kadın feryat koparır
Bin parça olur dipsiz kuyularda.
Kadın ağlıyorsa bir başına
Anlayan olmaz onu

Devamını Oku
Cevahir Kul

Gecenin en olmaz vaktinde
Kapın çalınmadan gelir yalnızlık
Israr eder durmadan
Ne yapacağını şaşırırsın
Pencereden kaçsan ardından gelir
Açmassın kapını kırar girer aldırmadan

Devamını Oku
Cevahir Kul

Sen benim şekercimsin
Yüreğinde kırılmış bir çocuk
var gözleri ağlayan.

Anneye hasret parçalanmış bir yürek
ve tüm sevgilere hasret,

Devamını Oku
Cevahir Kul

Sahilde yürüyorum
Kaygılı, tasalı, endişelerim git gide büyüyor
Belki diyorum
Belki bende kuşlar gibi özgür olacağım

Benden önde gidiyordu

Devamını Oku
Cevahir Kul

Hayal gibisin
Kimi zaman gerçeksin
Kimi zaman yalan.

Kaybediyorum seni bu şehirde
Mevsim kış, yoksun

Devamını Oku
Cevahir Kul

Göğe uzatırım ellerimi
Rüzğar değsin isterim
Yağmur alsın yüreğim
Bir buluta biner dünyayı seyrederim
Sönen lambalar
Tek tek yansın isterim

Devamını Oku