Cevahir Kul Şiirleri - Şair Cevahir Kul

Olmasaydı ayrılıklar
Hiç birirmiz ağlıyor olmasaydık
Acıtmasaydı yüreğimize batmasaydı dikeni
En baştan gülebilirdik
İnansaydık kavuşmalara
Olmasaydı ayrılıklar

Sen gece neden bu kadar sessizsin
Neden odama doğdun yine gizlice
Bilmez misin yalnızlığı severim
Sen gece, neden bu kadar hüzünlüsün
Gülmezsin yüzüme.

Her şeyin başı sevgi olsun dedik
Sevgiyle başladık her güne
Dünyayı alabildiğince kucakladık
Sevgiliyi içten sevdik
Sevdikçe az az kaybettik
Delice sevildik görmemezlikten geldik

Sana yazsam da şiirlerin en güzelini
Yine yıldızlardan vazgeçmeyeceğim
Yine çiçeklerin boynu bükük kalacak
Hasreti çekeceğim içime bir nefeste
Ve aşkın acısını yaşayacağım.

Ağaçlarım duruyor mu kapımızın önünde
RengÂrenk güllerim koparmaya kıyamadığım
Evimiz duruyor mu kışları saçaklarından buzlar sarkan
Leylekler hÂl evimizin bacasına konuyor mu?
Babam geliyor mu elinde şeker var mı?
Anam yine koşuşturmaca içindemi

Ben sana inanırım gülüm
Yalan söylesende söylemesende
İnsanları hep hoş görürüm
Sevsemde sevmesemde

Ben sana inandım gülüm

Çekip gittin bir gece yarısı duyurmadan
Saçlarını okşayacak, öpücük konduracaktım dudaklarına
Belki bu kadar yanmayacaktı, acımayacaktı yüreğim.
Gidiyorum anneciğim diyebilseydin
O gece ben çok hüzünlüydüm;
Şehir bomboş, canlılar yoktu etrafta.

Hangi hüznü çevirebilirim
Bir bebeğin sevincine
Hangi sözü söylesem deler yüreğini
Hangi çiçeği büyütsem avuçlarında
Hangi aynaya göstersem yüzünü
Baksan görsen kendini

Çalınan hayatlarda
Figüranlık yaptık durmadan
Oynadığımız oyunun tam ortasında
Roller değişti ve yarım kaldı oyunlar

Çalınan hayatlarda

Bir şiirin olsun istedim
Kalabalığın ortasında yok edip çoğunluğunu
Ipıssız kaldığın kimsesiz gecelerde
Kandilin olsun bir kaç kelime.
Kimi gün gökyüzünde asılı kalır gözlerin
bir kaçış belki de, bıkkınlık, usanmışlık,