Güneş,başka ülkelere doğmak için
Bu ülkeye batmaya
Bense ölmeye hazırlanıyordum
Eğer bir sınırı var ise sabrımın
Bu dert onu tanımaktan vazgeçmişti çoktan
Yeşil rengini ne kadar sevdiğimi söylemişmiydim daha önce sana
Açık tonlarını mavinin ve sarının saflığını
Seni herkesden fazla sevebilme ihtimalinin çokluğunu
Ellerimin ellerinsiz kırılıp boynumun büküldüğünü
Manasızlığını senelerin,yaşların önemsizliğini
İyi bir dost,sıkı bir arkadaş,sadık bir eş olabileceğimi de söylememiştim sanırım sana
Biliyormusun sevgili sana olan aşkımın büyüklüğünü
Ağladığımı biliyormusun her gece ve sensiz hep üşüdüğümü
Neden gitti neden istemedilerle sorgulamaktan, kendime küstüğümü
Uyuyamadığımı biliyormusun sevgili, yokluğunda öldüğümü
On sene önce onsekizdim
Beş sene önce yirmiüç
Ve bugün yirmisekiz
Her seferinde hiçbir şey anlamadım derdim
Bu günde diyorum
Yıllar sonra yine diyeceğim
Dağmısın sen yoksa taştan mı yufka yüreğin
Siyah yaşamında gülmek nedir hiç bilmedin
Ben vazgeçtim gittim ama sen hala ordasın
O kara evde o gençlik öldüren yerdesin
Sarılamadım sana doya doya sende bana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!