Cemal Erkoç Şiirleri - Şair Cemal Erkoç

Toprak, o gün bir başka güzel kokmuştu.
Ve o gün; arkadaşlığımızın başlangıcı olmuştu.
hafta sonu sinemaya giderdik,
bazen de tiyatroya
Boğaziçinde gezinirdik birlikte
bazen piknik yapardık Belgrat ormanında

Bu gün yine karşılaştık kömür gözlü ile
bana omuz atıp,kitaplarımı saçtığı yerde
gülümsedi,gamzeleri görüldü
başını hafif öne eğip,merhaba dedi.
Sanki dünden daha büyüktü.
Cesaret aldım,yanına vardım

tereddüt etme boşuna
senin sevgilin benim
uzakta duramam öyle
benim sevgilim sensin

hem sen benim has gülüm

İnsan olmak
doğmak yaşamak ölmektir
ölüm olmasaydı
sende doğmazdın, olmazdın insan
mademki halen insansın
o zaman bunları kabullen

Canlının canı karar verdim, Ruh.

Beyinin kullanılmayan bölgesi,
beyinde kara delik.

Ruh ikamet eder kara delikte.

Koyunların sahibi dedem
Koştum vardım, yanına
beni görünce su istedi,
hemen getirdim
yanına oturdum,yüzünü öptüm
tespihini istedi,

Cemrecik her gün, dünden daha büyüdü
Kuzumu,her gün,dünden daha çok sevdim.
İki hafta anasının sütüyle beslendi.
Artık,’kuru yonca otu ver yesin’ dedi, dedem
Dedem,her bir şeyi bilirdi.
Kuzum ot yemeği benden öğrendi.

Akşam oldu dede torunu sordu,
her tarafa bakıldı,ortalıkta yok,
bu çocuk nereye gider,
tüfek de duvarda yok,
ana birden çığlık attı, dağa baktı,.
nereye gittiği anlaşıldı.

ben şark bülbülü
duyunca hemen aklınıza neden gül gelir
ben gülü neyleyeyim

ben isterim,

Birkaç kilo madeni
silah yaparlar
maliyeti ucuz,ham maddesi bol
güçlü beyinler, şirkette mevcut
silahlar ortaya çıkar,her çeşit